Пошук па сайце

Намеснік кіраўніка НАУ Уладзімір Астапенка ў інтэрв'ю каналу Маланка Live Еўрапейскія палітыкі ўжо неаднаразова заяўлялі, што ў цяперашняй сітуацыі ніякіх перамоваў з Лукашэнка быць не можа. Сёння, калі рэжым спрыяе правядзенню агрэсіі супраць Украіны і ўчыніў мноства злачынстваў не толькі супраць уласнага народа, але і супраць чалавечнасці, Лукашэнка лічыцца абсалютна недагаворным, ён таксічны для любога палітыка. Даўшы сваю тэрыторыю для ажыццяўлення агрэсіі, Беларусь у адпаведнасці з міжнародным правам стала саўдзельнікам агрэсіі. Лукашэнка не рызыкнуў аддаць загад аб уводзе беларускіх узброеных сіл ва Украіну, паколькі баявы дух арміі быў далёкі ад неабходнага для вядзення вайны, ніякай матывацыі ў нашых салдат не было і не магло быць. Яны хутчэй кінулі б зброю ці здаліся ў палон, таксама была высокая верагоднасць таго, што яны маглі развярнуцца і пайсці ў іншы бок. У тым, што Лукашэнка быў змушаны адмовіцца ад прыняцця такога рашэння, вялікая заслуга беларускага народа і дэмакратычных сіл. Украіне даводзіцца прыкрываць сваю паўночную мяжу, аслабляючы важныя для сябе ўсходнія і паўднёвыя напрамкі, таму што беларуская мяжа ўжо аказалася «празрыстай» для вялікай колькасці расійскіх танкаў, якія бесперашкодна праехалі ва Украіну і ў значна меншай колькасці вярнуліся назад. Сёння тэрыторыя Беларусі аказалася ва ўладзе акупацыйных войскаў, з якімі цесна супрацоўнічае марыянеткавы ўрад. Прызнанне гэтага факта азначае, што акупацыйныя ўлады не маюць права прымаць рашэнні, якія мянялі б юрыдычны статус захопленай тэрыторыі і ва ўстаноўлены момант павінны яе пакінуць. Важна прасоўваць гэтую тэму на міжнародным узроўні. Мы павінныя патрабаваць вываду расейскіх войскаў, мы павінныя настойваць на тым, што Беларусь застанецца незалежнай і суверэннай дзяржавай, а народ Беларусі атрымае магчымасць на сумленных выбарах выбіраць для сябе легітымныя органы ўлады. У сувязі з гэтым марыянеткавым урадам тут няма месца.

Юрыст НАУ Арцём Праскаловіч на канале Свабода Premium правёў дыскусію з Кацярынай Дэйкала на тэму «Агрэсар — Беларусь ці Лукашэнка?» Прытрымліванне прынцыпаў, выпрацаваных у міжнародным праве на працягу мінулых дзесяцігоддзяў, абцяжарвае рэагаванне на бягучыя выклікі і пагрозы, з якімі сутыкаецца свет. Цяпер шмат кажуць пра гібрыдныя войны, гібрыдную прапаганду, можна казаць і пра гібрыдную акупацыю Беларусі. Лукашэнка дзейнічае або па дамоўленасці з Расіяй, або пад прымусам. Крэмль дазволіў яму рэпрэсаваць беларусаў, але пазбавіў паўнамоцтваў у вайсковай сферы — гэта адпавядае канцэпцыі акупацыі. Гэта неваенная акупацыя. Сёння грамадзянская адміністрацыя ў Беларусі дзейнічае выключна ў інтарэсах краіны-акупанта і на шкоду нацыянальным інтарэсам. Дэмакратычныя сілы прасоўваюць тэзу аб акупаванай краіне, каб беларускі народ не нёс адказнасці за дзеянні рэжыму Лукашэнкі. Беларусь была акупаваная да таго, як стала памагатым агрэсіі, таму ўсе прэтэнзіі неабходна прад’яўляць Лукашэнку і ягонай адміністрацыі, прызначанай краінай-акупантам. Статус Беларусі як акупаванай краіны прадухіліць дыскрымінацыю беларусаў, якія жывуць за мяжой, а таксама гарантуе такі ж узровень санкцый супраць беларускага рэжыму, як і супраць расійскага, што ліквідуе шчыліны, праз якія Расія можа іх абысці. Гэта таксама дасць падставы патрабаваць ад Крамля вываду акупацыйных войскаў з тэрыторыі Беларусі, а не весці бессэнсоўны дыялог з Лукашэнкам.

14 красавіка адбылася сустрэча працоўнай групы дэмакратычных сіл пры МУС Польшчы, у якую ўваходзіць Офіс Святланы Ціханоўскай, Цэнтр беларускай салідарнасці і Народнае антыкрызіснае ўпраўленне. У Міністэрстве пацвердзілі змены ў бягучым заканадаўстве. Гуманітарныя ВНЖ і гуманітарныя візы плануецца выдаваць усім грамадзянам Беларусі, якія маюць у гэтым патрэбу, незалежна ад таго, прыехалі яны на тэрыторыю Польшчы з Украіны пасля 24 лютага альбо прыехалі ў краіну па іншых абставінах. Галоўная мэта — дапамога беларусам, якія ўцяклі ад вайны ва Украіне. Распрацоўка і наладжванне працэдуры выдачы гуманітарных візаў на тэрыторыі Польшчы і гуманітарных ВНЖ займе каля 2 месяцаў. Гэтыя дакументы будуць выдавацца не толькі ў Варшаве, але і ў іншых гарадах Польшчы. 15 красавiка Анджэй Дуда падпісаў папраўкі ў закон, дзякуючы якім беларусы змогуць атрымліваць гуманітарныя віды на жыхарства і гуманітарныя візы ў Польшчы.

Пытанні, якія абмяркоўваліся з прадстаўніцамі Дэпартамента міжнародных сувязяў Сузанай Пшыпкоўскай (Zuzanna Przypkowska) і Мартай Уздоўскай-Ліс (Marta Uzdowska-Lis), у першую чаргу, былі прысвечаны магчымасцям рэалізацыі культурных праектаў беларускіх творцаў, якія знаходзяцца ў вымушанай эміграцыі. Таксама была закранута сітуацыя са знішчэннем матэрыяльнай культурнай спадчыны ва Ўкраіне падчас вайны і нематэрыяльнай культурнай спадчыны беларусаў ва ўмовах акупацыі нашай краіны. Акрэслены планы па правядзенні сумесных беларуска-украінска-польскіх культурных праектаў на бліжэйшую перспектыву.

Юрыст НАУ Арцём Праскаловіч у эфіры Маланка Live распавёў пра масавыя рэпрэсіі, якія аднавіліся ў Беларусі Рэпрэсіі аднавіліся з прычыны таго, што рэжым спрабуе супрацьдзейнічаць антываеннаму руху, які на ўсю моц дзейнічае на тэрыторыі Беларусі. Мы бачым, што інцыдэнту са стральбой у партызан на чыгунцы не было нададзена ўвагі на паседжанні Рады бяспекі, хаця звычайна выкрыццё змоў і затрыманні «экстрэмістаў» тэма № 1 на падобных мерапрыемствах. Рэжыму страшна пра гэта казаць, яны пазбягаюць траплення гэтых фактаў у эфір дзяржаўных медыяў, бо баяцца паспрыяць нарастанню новай хвалі барацьбы і пратэстаў. Менавіта Лукашэнка расстаўляе інфармацыйныя акцэнты ў парадку дня прапаганды і раз ён не агучвае такую ​​праблему, значыць не хоча прыцягваць увагу да таго, што ў Беларусі ідзе партызанская вайна супраць акупацыі і рэжыму, які ўзурпаваў уладу. Той факт, што гэта замоўчваецца, дае падставы меркаваць, што беларускі народ усё робіць правільна і стварае рэальную пагрозу рэжыму. МУС, КДБ і ГУБАЗіК працягваюць сваю карную місію і шакавальныя кадры прастрэленых каленаў — гэта іх помста за тое, што яны не паспяваюць прадухіляць усе акцыі на чыгунцы. Казаць аб тым, што на парадку дня рэжыму стаіць пытанне вызвалення палітычных зняволеных, не даводзіцца. Выхад палітвязняў заўсёды быў часткай гандлю з Захадам, а на сённяшні дзень няма ніякага дыялогу і ніякіх перадумоў да таго, каб гэты гандаль адбыўся. Чакаць амністыю палітычных зняволеных найбліжэйшым часам не варта.

Каля 300-500 байцоў з Беларусі дапамагаюць абараняць Украіну ад расейскай агрэсіі. Беларускія дысідэнты спадзяюцца, што супраціў ва Украіне распаўсюдзіцца на іх уласную краіну. Лідэр апазіцыі Павел Латушка заклікае да ўзмацнення санкцый Еўрапейскага саюза супраць дыктатара Аляксандра Лукашэнкі. Берлін. Усяго праз некалькі дзён пасля пачатку расійскага ўварвання ва Украіну ў сацыяльных сетках з'явіліся першыя паведамленні аб добраахвотніках з Беларусі, якія рушылі ў суседнюю краіну, каб дапамагчы абараніцца ад расійскай агрэсіі. Тым часам, паводле слоў лідэра беларускай апазіцыі Паўла Латушкі, два беларускія падраздзяленні ўжо дзейнічаюць у складзе ўзброеных сіл Украіны. Адзін з іх — батальён імя Кастуся Каліноўскага, названы ў гонар беларускага нацыянальнага героя 1860-х гадоў і полк «Пагоня». «У батальёне Каліноўскага ў тым ліку ваююць добраахвотнікі, якія ўжо бралі ўдзел у баявых дзеяннях на Данбасе ў 2014 годзе», — паведамляе Латушка, раней міністр культуры Беларусі, а цяпер у Варшаве ўзначальвае апазіцыйную арганізацыю «Нацыянальнае антыкрызіснае кіраванне» (НАУ). У склад палка «Пагоня» таксама ўваходзяць афіцэры запасу беларускіх узброеных сіл і афіцэры беларускага спецназу. «Абодва падраздзяленні змагаюцца за незалежнасць Украіны, але ў той жа час і за незалежнасць Беларусі», — сказаў Латушка ў інтэрв'ю RedaktionsNetzwerk Deutschland (RND). Многія беларускія дысідэнты спадзяюцца, што ўкраінскае супраціўленне распаўсюдзіцца і на Беларусь, каб пазбавіцца ад дыктату Расіі і зрынуць дыктатара Аляксандра Лукашэнку, які знаходзіцца ва ўладзе ў Мінску ўжо 28 гадоў. «Рэжым Лукашэнкі — гэта марыянеткавы ўрад Масквы, які прыгнятае беларускі народ і падпарадкоўваецца інтарэсам Крамля», — падкрэслівае Латушка. Аляксандр Фрыдман, гісторык, які спецыялізуецца на Усходняй Еўропе, выхадзец з Мінска, які жыве ў Берліне, лічыць, што існаванне беларускіх добраахвотнікаў важнае і з «гістарычнага пункту гледжання». «Гэтыя байцы ратуюць гонар Беларусі і паказваюць, што не ўсе з'яўляюцца прыхільнікамі Расіі», — кажа Фрыдман. Большасць беларусаў супраць гэтай вайны, гаворыць ён. «Людзі кажуць, што гэта ганьба». Аднак мужнасць і пафас добраахвотнікаў могуць засланіць той факт, што тэрміны батальён і полк з'яўляюцца хутчэй сімвалічнымі і нічога не гавораць аб рэальнай сіле падраздзяленняў. Батальён складаецца з 300 — 1200 чалавек, а полк можа складацца з чатырох батальёнаў. Паводле ацэнкі Фрыдмана, агульная колькасць актыўных беларускіх баевікоў ва Украіне зараз складае ад 200 да 500 чалавек. Аднак беларускі апазіцыйны палітык Вадзім Пракопаў цвёрда перакананы, што іх можа за кароткі час стаць больш: «Няма сумненняў, што мы маглі б адносна хутка стварыць полк у 1000 чалавек», — сказаў Пракоп'еў RND. Былы бізнэсовец са сферы грамадскага харчавання, які ў мінулым таксама прайшоў ваенную падрыхтоўку ў Расіі, у цяперашні час узначальвае полк «Пагоня» ва Украіне і займаецца падрыхтоўкай добраахвотнікаў, большасць з якіх прыбываюць праз польскую мяжу. «Праблема заключаецца ў лагістыцы, добраахвотнікі могуць далучацца да нас толькі невялікімі групамі, таму што ім усім даводзіцца перасякаць мяжу па асобнасці», — кажа Пракоп'еў. Цяпер вельмі складана атрымаць выязную візу з Беларусі. Таму большасць беларусаў прыязджаюць праз Польшчу, Літву ці Латвію, куды яны беглі раней. Акрамя таго, ва ўкраінскага боку існуе трывога перад шпіёнамі, што затрымлівае прыём байцоў. У самой Беларусі таксама працягваецца супраціўленне. Паколькі Лукашэнка падаў у распараджэнне расейскага войска ўсю краіну ў якасці раёна разгортвання, уключаючы аэрапорты, лагістычныя цэнтры і лякарні, першыя акты сабатажу адбыліся ўжо праз некалькі дзён пасля пачатку расейскіх нападаў на Ўкраіну з Беларусі. «Мы называем гэта чыгуначнай вайной», — кажа Пракоп'еў, маючы на ​​ўвазе серыю нападаў на размеркавальныя і рэтрансляцыйныя станцыі беларускай чыгуначнай сеткі. Так, пасля пачатку вайны, у Беларусі было здзейснена па меншай меры сем задакументаваных нападаў на розныя ўчасткі шляху, якія прывялі да прыпынку або, прынамсі, значнаму запаволенню перавозак войскаў і тэхнікі расейцаў. Акрамя таго, чыгуначнікі і дысідэнты знішчалі сігналы, пашкоджвалі шляхі і здзяйснялі хакерскія напады. У адказ Лукашэнка ўзмацніў жорсткасць ахову чыгуначных вузлоў падраздзяленнямі КДБ. Напярэдадні нападу Расіі ва Украіну, каля 23 гадзін з Беларусі былі выпушчаны ракеты па ўкраінскай тэрыторыі, што пазней прызнаў сам Лукашэнка. Хаця да гэтага часу беларускія войскі афіцыйна не ўмешваліся ў вайну, Павел Латушка ўжо даўно лічыць, што надышоў час вырашыць праблему «Лукашэнкі», і заклікае Еўрапейскі саюз да ўзмацнення санкцый. «Што яшчэ павінен зрабіць Лукашэнка, каб Еўропа прыцягнула яго да адказнасці?».

Кіраўнік НАУ Павел Латушка ў інтэрв'ю TV Апостраф Лукашэнка хоча выступіць гарантам у перамовах паміж Расіяй і Украінай і сам патрабуе гарантый бяспекі. Санкцыі становяцца ўсё больш жорсткімі, грошай у рэжыма ўсё менш, а Пуцін не спяшаецца выконваць абяцанні, якія ён даў. Як можа выступаць гарантам бяспекі краіна, з тэрыторыі які ва Украіну запускаюць ракеты. Якія гарантыі патрабуе рэжым, калі Ўкраіна ніколі не планавала і не плануе нападаць на Беларусь? Супраціў беларусаў рэжыму працягваецца і пашыраецца. Пад рызыкай затрыманняў і катаванняў беларусы вядуць рэйкавую вайну, праводзяць акцыі пратэсту, ажыццяўляюць народную разведку, распаўсюджваюць самвыд. Беларусы, якія ўцяклі ад рэжыму за мяжу год таму, зараз дапамагаюць бежанцам з Украіны.

У самым цэнтры Еўропы ўжо паўтара месяца ідзе жахлівая вайна. Вайна, якую развязала пуцінская Расея супраць Украіны. Вайна, якую міжнародная супольнасць ужо заклікае прызнаць генацыдам украінскага народа. А ключавым плацдармам для пачатку гэтай вайны стала Беларусь — пад кіраваннем нелегітымнага дыктатара і ваеннага агрэсара Лукашэнкі. Агрэсара, якога міжнародная супольнасць чамусьці сёння аддае перавагу не заўважаць Як жа так выйшла, што ўзурпатар Лукашэнка, які «праславіўся» на ўвесь свет пасля прайграных ім выбараў 2020 года, які сілай утрымаў уладу і задаволіў самыя крывавыя і масавыя рэпрэсіі ў сучаснай гісторыі Беларусі пры прамой падтрымцы Пуціна, сёння на вачах ва ўсяго цывілізаванага свету перадаў. краіны пад ваенны кантроль і акупацыю Расіі, забяспечыў ёй плацдарм і ўсю неабходную інфраструктуру для пачатку і вядзення вайны супраць Украіны — і не нясе за гэта ніякай сур’ёзнай адказнасці? Як выйшла, што ваенны агрэсар, які сам жа адкрыта прызнаўся, што без яго ўдзелу вайна з Украінай была б немагчымай — сёння нібыта стаў практычна «нябачнікам» для антываенных санкцый ЗША і ЕС, якія яны пакет за пакетам уводзяць супраць Пуціна і Расіі, але чамусьці абыходзяць бокам акупаваную ёю Беларусь на чале з пуцінскай марыянеткай Лукашэнкі? Замест таго, каб несці адказнасць за свае шматлікія, цяпер ужо і ваенныя злачынствы, Лукашэнка стаў гаўляйтэрам акупаванай Пуціным Беларусі і гаспадаром афшора, памерам з цэлую краіну, які ўзнік у выніку непрымянення супраць Беларусі санкцый, аналагічных тым, што прымяняюцца супраць Расіі. Закрываючы вочы на ​​"нябачнік"-Лукашэнку, сусветная супольнасць дае яму зарабляць на вайне, дае яму магчымасць дапамагаць Пуціну абыходзіць санкцыі праз беларускі афшор — фактычна плаціць ваеннаму агрэсару, замест таго, каб поўнасцю адрэзаць яму доступ да любога знешняга фінансавання. Але гэта не першы выпадак за апошнія два гады, калі цывілізаваны свет аддае перавагу заўважанню злачынстваў агрэсара Лукашэнкі і забяспечваць яго рэсурсамі для іх ажыццяўлення. Чэрвень 2020 года. На Лонданскай біржы адбываецца выпуск еўрабондаў Беларусі на суму 1,25 мільярда долараў. Гарантамі выпуску сталі банкі Citi, Raiffeisen, Société Générale і Renaissance Capital. Усё гэта адбываецца на фоне перадвыбарнай кампаніі — і ўжо тады былі зафіксаваныя першыя факты рэпрэсій, якія пачынаюцца ў краіне. Ужо тады ў турмы былі кінуты муж Святланы Ціханоўскай Сяргей Ціханоўскі і Віктар Бабарыка. Ужо тады рэжым Лукашэнкі пачаў кідаць беларусаў за краты, зьбіваць і катаваць за першыя акцыі пратэсту супраць рэпрэсіяў. І ўжо тады было цалкам відавочна, што за гэтым рушаць услед санкцыі. Усё гэта адбываецца на фоне перадвыбарнай кампаніі — і ўжо тады былі зафіксаваныя першыя факты рэпрэсій, якія пачынаюцца ў краіне. Ужо тады ў турмы былі кінуты муж Святланы Ціханоўскай Сяргей Ціханоўскі і Віктар Бабарыка. Ужо тады рэжым Лукашэнкі пачаў кідаць беларусаў за краты, зьбіваць і катаваць за першыя акцыі пратэсту супраць рэпрэсіяў. І ўжо тады было цалкам відавочна, што за гэтым рушаць услед санкцыі. Аднак і факты распачатых рэпрэсій, і патэнцыйныя пагрозы ўвядзення санкцый былі праігнараваныя і не былі адлюстраваны ў праспекце эмісіі беларускіх еўрабондаў. Што фактычна з’яўлялася, з аднаго боку, увядзеннем інвестараў у зман, а з другога — прамым фінансаваннем найгрубейшых парушэнняў правоў чалавека ў Беларусі. 1,25 мільярда даляраў — Лукашэнка атрымаў гэтыя грошы і да гэтага часу выкарыстоўвае іх для працягу злачынстваў супраць чалавечнасці — ужо не толькі ў адносінах да беларусаў, але і да ўкраінцаў. Жнівень 2021 года. У сілу ўступае рашэнне МВФ аб гістарычным размеркаванні спецыяльных правоў пазыкі на агульную суму 650 мільярдаў долараў. Квота Беларусі ў гэтым размеркаванні склала амаль 1 мільярд долараў. Фальсіфікацыя выбараў, масавыя рэпрэсіі і катаванні ў беларускіх турмах, сотні афіцыйна прызнаных палітвязняў, забойствы мірных пратэстоўцаў, прымусовая пасадка борта Ryanair у Менску, пачатак міграцыйнага крызісу на мяжы Беларусі і ЕЗ, які з часам перарос у сапраўдную гібрыдную вайну было аб’ектыўнай і задакументаванай рэальнасцю, на фоне якой Лукашэнка атрымаў ад МВФ 1 мільярд долараў у выглядзе SDR. Нягледзячы на ​​шырокі грамадскі рэзананс, нягледзячы на ​​ўсе намаганні беларускіх дэмакратычных сіл і дыяспары, а таксама еўрапейскіх парламентарыяў, амерыканскіх сенатараў і кангрэсменаў па недапушчэнні выдзялення гэтых сродкаў рэжыму Лукашэнкі — на той момант ужо міжнароднага агрэсара — гэтыя сродкі былі выдзелены і пералічаны на SDR-рахунак Беларусі ў МВФ. І калі камусьці здаецца, што 1 мільярд — гэта не так ужо і шмат, то для Лукашэнкі на той момант атрыманне гэтых сродкаў, прычым без усялякіх абавязацельстваў, азначала павелічэнне золатавалютных рэзерваў больш чым на 14%. Не гаворачы ўжо аб тым, што сам факт наяўнасці доступу да рэсурсаў МВФ з’яўляўся адной з ключавых умоў выпуску еўрааблігацый, агульная сума якіх на той момант складала 3,25 мільярда долараў. Фактычна, вылучыўшы Лукашэнку гэты мільярд у SDR, МВФ не проста прафінансаваў яго шматлікія злачынствы — але і выратаваў яго ад дэфолту па еўрааблігацыях. І нават нягледзячы на ​​заявы ЕС і ЗША аб тым, што Лукашэнка не зможа канвертаваць атрыманыя SDR у еўра або долары — у яго была і ёсць магчымасць прадаць іх, да прыкладу, Расіі, Кітаю або любой арабскай краіне. Доступ для рэжыму Лукашэнкі да SDR-рахунку Беларусі ў МВФ да гэтага часу не заблакаваны. Таму сёння мы можам казаць і пра тое, што дадзеныя сродкі не толькі дапамаглі Лукашэнку фінансава ўтрымацца на плаву, але сталі таксама крыніцай для фінансавання яго сумеснай з Пуціным ваеннай агрэсіі супраць Украіны. Аб гэтым таксама заявіла 2 сакавіка і кіраўніцтва Нацыянальнага банка Украіны, выступіўшы са зваротам у МВФ і G7 з патрабаваннем заблакаваць для Беларусі і Расіі сродкі ад размеркавання SDR і байкатаваць дэлегацыі абедзвюх краін. Усё гэта здаецца нейкай фантастыкай. Невытлумачальным парадоксам. Але тлумачэнне ёсць — гэта шырока зачыненыя вочы цывілізаванага свету, які дазволіў Лукашэнку стаць «невідзімкай». Ёсць і рашэнне. Міру неабходна проста адкрыць вочы. І ўбачыць Лукашэнку — вар’ята дыктатара, міжнароднага злачынцу і ваеннага агрэсара, каб нарэшце па ўсёй паўнаце прыцягнуць яго да адказнасці, якой ён увесь гэты час пазбягаў.

Па запрашэнню нямецкага фонду памяці Бухенвальд-Дора Мітэльбау Павел Латушка прыняў сёння ўдзел у цырымоніі памяці ахвяр канцэнтрацыйнага лагера ў Бухенвальдзе Гэтае мерапрыемства адбылося напярэдадні Міжнароднага дня вызвалення вязняў фашысцкіх канцлагераў. У сувязі з агрэсіяй Расіі і рэжыму Беларусі ў дачыненні да Украіны, пабудова міру і свабоды нашых народаў зараз як ніколі важная. Фонд прыняў рашэнне не запрашаць дыпламатаў Расіі і Беларусі на цырымонію, адзначыўшы ў сваёй заяве, што «пасля гвалтоўнай смерці былога зняволенага Бухенвальда Барыса Раманчанкі падчас нападу Расіі на Харкаў прысутнасць афіцыйных прадстаўнікоў кіраўнікоў Расіі і Беларусі было б невыносным». Для мяне сама прысутнасць, а таксама магчымасць выступлення сёння ў Бухенвальдзе маральны абавязак і адказ дыктатарам, якія забыліся на найвялікшую трагедыю XX стагоддзя, — адзначыў Павел Латушка «Мы спынім нашу барацьбу толькі тады, калі апошні з вінаватых паўстане перад судом народаў» — фраза з клятвы, якая была зачытаная Паўлам Латушкам на беларускай мове ў памяць аб загінуўшых вязнях канцлагера ў 77-я ўгодкі яго вызвалення. Разам з прадстаўніком дэмсіл Беларусі клятву зачыталі прадстаўнікі грамадзянскай супольнасці Украіны і Расіі. Павел Латушка ўсклаў вянок з бел-чырвона-белай стужкай да манумента. Вянок з гістарычнай сімволікай Беларусі быў ініцыятыўна замоўлены арганізатарамі мерапрыемства. У выступленні перад удзельнікамі цырымоніі кіраўнік Фонду Бухенвальда даў прынцыповую ацэнку агрэсіі супраць Украіны, развязанай Расеяй пры падтрымцы рэжыму Лукашэнкі. Асобная частка цырымоніі была прысвечана памяці Барыса Раманчанкі, аднаго з былых зняволеных Бухенвальда, які загінуў у Харкаве пасля абстрэлу расійскімі войскамі. Павел Латушка правёў сустрэчу з кіраўніком фонду памяці Бухенвальд-Дора Мітэльбау Енсам-Крыстаінам Вагнерам. Падчас сустрэчы прадстаўнік дэмсіл Беларусі адзначыў, што з першых дзён вайны, развязанай Расіяй і рэжымам Лукашэнкі супраць Украіны, у Беларусі ўжо затрымана 1,5 тысячы грамадзян краіны, якія прынялі ўдзел у антываенных акцыях. Акцыі прайшлі больш за ў 25 гарадах Беларусі. Асаблівую ўвагу ў інтэрв'ю нямецкім СМІ Павел Латушка звярнуў на факт масавых рэпрэсій, якія ажыццяўляюцца ў Беларусі. Фонд прыняў рашэнне не запрашаць афіцыйных прадстаўнікоў Расіі і Беларусі на цырымонію, адзначыўшы, што іх прысутнасць была б «невыноснай» з-за гібелі пад абстрэламі былога зняволенага Бухенвальда Барыса Раманчанкі. У цырымоніі сумесна з Паўлам Латушкам прыняў удзел прадстаўнік Народнага пасольства Беларусі ў Германіі Міхаіл Таўбе.

Прадстаўнік НАУ Валерый Мацкевіч у эфіры канала «Украіна 24» Беларусы не дазволяць здзейсніцца мары Лукашэнкі аб удзеле рэжыму ў наземнай аперацыі супраць украінскага народа. Рэйкавая вайна вымусіла Лукашэнку выкарыстоўваць практычна ўвесь склад унутраных войскаў для аховы чыгуначных шляхоў. Мы зноў і зноў атрымліваем сігналы, што беларусы робяць усё магчымае, каб не дазволіць расійскай тэхніцы так лёгка прайсці на ўкраінскую тэрыторыю. За гэта не толькі затрымліваюць і судзяць, але і катуюць — ужо затрыманым партызанам наўмысна страляюць па нагах, цэлячыся ў каленныя суставы. І нават пагроза падвергнуцца падобным зверствам не спыняе беларусаў. Тыя жахі, якія адбываюцца ва Украіне зараз, у меншым маштабе адбываюцца і ў Беларусі. Ёсць факты згвалтаванняў і марадзёрстваў, учыненых расійскімі вайскоўцамі. У канчатковым выніку, ваенныя злачынцы не сыдуць ад адказнасці, іх чакае трыбунал. Але каб справядлівасць перамагла, кожны з нас павінен рабіць усё магчымае для нашай агульнай перамогі.

Былы прэм’ер-міністр Вялікабрытаніі Тоні Блэр уважліва сочыць за развіццём вайны паміж Расіяй і Украінай і выказаў удзячнасць Паўлу Латушку за своечасовае і карыснае інфармаванне наконт ролі рэжыму Лукашэнкі ў ваенным канфлікце. У рамках кампаніі «Putin’s puppet, Alexander Lukashenko, must be punished», Народнае антыкрызіснае ўпраўленне накіравала довады і доказы саўдзелу рэжыму Лукашэнкі ў ваенных дзеяннях супраць Украіны ў офіс былога прэм’ер-міністра Вялікабрытаніі Тоні Блэра. Былы прэм’ер-міністр Вялікабрытаніі Тоні Блэр уважліва сочыць за трагічнымі падзеямі ў рэгіёне, ён пагадзіўся з прадстаўленымі НАУ аргументамі і ўжо робіць захады па стрымліванні рэжыму Лукашэнкі ад удзелу ў актыўнай фазе наземнай аперацыі і яшчэ большай эскалацыі канфлікту. Сэр Тоні Блэр назваў зварот своечасовым і карысным, і выказаў спадзяванне на далейшае атрыманне дадатковай інфармацыі аб сітуацыі ў Беларусі ад каманды НАУ. Раней каманда НАУ ужо атрымала адказы ад былога прэм’ер-міністра Вялікабрытаніі Гордана Браўна і офіса Міністэрства замежных спраў, па справах садружнасці і міжнароднага развіцця (FCDO) Вялікабрытаніі. Артыкул «Putin's puppet, Alexander Lukashenko, must be punished» у сусветных СМІ: «The New European» (United Kingdom) — пераклад артыкула «IL FOGLIO» (Italy)

Кіраўнік НАУ Павел Латушка ў інтэрв'ю ўкраінскаму «24 каналу» аб супярэчлівых заявах Лукашэнкі на паседжанні Рады бяспекі Абсурднасць заяваў Лукашэнкі выцякае з таго, што ён знаходзіцца ў поўнай разгубленасці. Яму складана знайсці выйсце з сітуацыі, у якой ён апынуўся з-за сваёй недальнабачнай палітыкі. Спачатку ён прымае рашэнне аб непасрэдным удзеле ў вайне супраць Украіны, а зараз спрабуе адысці ад адказнасці. Варта звярнуць увагу, што ён называе тое, што адбываецца вайной, а не спецаперацыяй, у чым супярэчыць афіцыйнай пазіцыі свайго куратара Пуціна. Спрабуючы стаць удзельнікам перамоваў, ён апелюе да тэзы дэмакратычных сілаў аб тым, што ягоны рэжым з’яўляецца марыянеткай Крамля і не здольны ажыццяўляць самастойную палітыку і не прадстаўляе інтарэсы беларускага грамадства. У якім статусе ён можа прысутнічаць на перагаворах? Дакладна не як медыятар. У яго можа быць толькі адна роля за сталом перамоваў — гэта роля суагрэсара, кім ён і з’яўляецца з пункту гледжання міжнароднага права. І адзінае пытанне, якое ён можа вырашаць з украінскім бокам, — гэта пытанне рэпарацый. Пакуль Лукашэнка ва ўладзе, не можа быць ніякіх гарантый бяспекі ні Украіне, ні Еўрапейскаму саюзу. Ён ужо пагражае закладнікамі, нагадваючы, што ў Менску ўсё яшчэ знаходзіцца амбасадар Украіны, а ў Беларусі жыве шмат украінцаў. Калі хто і павінен выступаць ад імя Беларусі на перамовах, дык гэта прадстаўнікі дэмакратычных сіл. Тыя, каму абсалютная большасць беларускага грамадства даверыла прадстаўляць свае інтарэсы пасля выбараў 2020 года. Лукашэнка павінен сядзець не за сталом перамоваў, а на лаве падсудных у трыбунале.