Пошук па сайце

Паслы Швейцарыі і Швецыі праінфармаваныя аб пазіцыі дэмакратычных сіл у дачыненні да так званага «рэферэндуму» Падчас сустрэч з пасламі Павел Латушка пазначыў стратэгічныя напрамкі дзейнасці каманды НАУ па ціску на рэжым у мэтах выканання патрабаванняў беларускага грамадства: непрызнанне Лукашэнкі, прызнанне яго крымінальным злачынцам і санкцыйны ціск. Асаблівая ўвага была ўдзелена маючаму «рэферэндуму» і неабходнасці выпрацоўкі адзінай пазіцыі дэмакратычных краін у дачыненні да непрызнання дадзенага плебісцыту ва ўмовах поўнага падаўлення асноўных правоў і свабод, масавых рэпрэсій у Беларусі і немагчымасці нацыянальнага і міжнароднага назірання за волевыяўленнем беларускага народа. Таксама на сустрэчы з паслом Швейцарыі была закранута пытанне палітычных зняволеных у Беларусі, у тым ліку грамадзянкі Швейцарыі Наталлі Хершэ. Амбасадар Швецыі ў сваю чаргу пацвердзіў, што яго краіна заўсёды паслядоўна выступала ў падтрымку патрабаванняў беларускага грамадства, прымянення санкцый як адказнасці за парушэнні правоў і свабод беларусаў. Асобна Павел Латушка пазначыў праблему пагрозы незалежнасці Беларусі ва ўмовах эскалацыі крызісу паміж Расеяй і Украінай. Адзначана, што тэма Беларусі не павінна сыходзіць на другі план, нягледзячы на міжнародную абстаноўку, якая склалася.

Дэмакратычныя сілы склалі сумесны зварот і адправілі лісты з агульнай пазіцыяй ЕС, ЗША, Вялікабрытаніі і ў АБСЕ Офіс Святланы Ціханоўскай, Каардынацыйны савет і Народнае антыкрызіснае ўпраўленне заклікалі: 1. Выступіць з афіцыйнымі заявамі аб непрызнанні за Лукашэнку права на правядзенне рэферэндуму. Гэта пазбавіць рэферэндум якой-небудзь палітычнай і юрыдычнай значнасці, перакрэсліць планы рэжыму на аднаўленне страчанай легітымнасці. 2. Заявіць, што ў выпадку працягу рэпрэсій у дачыненні да беларусаў, якія не падтрымліваюць імітацыйны «рэферэндум», супраць рэжыму Лукашэнкі будуць ужытыя далейшыя кансалідаваныя санкцыі. 3. Зноў публічна падтрымаць патрабаванні беларускага народа аб тым, што адзіным устойлівым выхадам з крызісу ў Беларусі з’яўляецца вызваленне палітвязняў і правядзенне новых датэрміновых прэзідэнцкіх выбараў пад міжнародным наглядам. Увесь тэкст ліста — на сайце Святланы Ціханоўскай. Што рабіць беларусам у дзень галасавання: Прыйдзіце на ўчастак Зрабіце бюлетэнь несапраўдным, паставіўшы крыжыкі насупраць двух варыянтаў адказу Сфатаграфуйце бюлетэнь з двух бакоў Апусціце бюлетэнь у скрыню для галасавання Пацвердзіце дзеянне на платформе «Голас» Што рабіць ужо зараз: Праходзіце апытанне па «рэферэндуму» на платформе «Голас»: • у Тэлэграме • у Вайбере *калі апытанне не запускаецца, увядзіце каманду / рэферэндум Знаёмцеся з падрабязнай стратэгіяй на сайце кампаніі

У пастаяннай смазе бязмежнай улады Лукашэнкі няма месца думкам аб развіцці краіны. «Рэферэндум» па зменах у Канстытуцыю патрэбен толькі дыктатару. Беларусі і беларусам патрэбныя перамены, да якіх не мае ніякага дачынення «рэферэндум» і тыя змены Канстытуцыі, якія закліканы закансерваваць дыктатуру ў краіне. Многія з нас былі па-за палітыкай і лічылі, што гэта непатрэбная і нават «шкодная» сфера. Нас пераконвалі - няма чаго ў гэтую палітыку лезці. Наш няўдзел у палітычным жыцці краіны і дазваляў Лукашэнку трымацца за ўладу. Патэнцыяла беларусаў хопіць, каб стварыць сістэму, якая працуе ДЛЯ людзей і НА людзей. Падрабязнасці — у відэа. Калі вы таксама не згодны з «рэферэндумам», які пройдзе ў лютым — кажыце пра гэта: Зрабіце публікацыю, распавёўшы пра падрыхтоўку «рэферэндуму» Раскажыце ў тэксце, супраць чаго і за што вы выступаеце, робячы бюлетэнь несапраўдным Можаце прымацаваць фота са скрыжаванымі рукамі У публікацыях выкарыстоўвайце хэштэг #перечеркнибеззаконие Мы разумеем, што не ўсе гатовы публічна падтрымліваць кампанію супраць незаконнага «рэферэндуму», знаходзячыся ў Беларусі. Але вы можаце выказаць сваю пазіцыю ананімна. Дашліце тэкст у чат-бот.

Пасол Аўстрыі ў Варшаве і НАУ арганізуюць Месяц беларускай культуры 19 студзеня 2022 у Аўстрыйскім доме культуры ў Варшаве быў прэзентаваны маштабны культурны праект па правядзенні з 6 чэрвеня па 7 ліпеня 2022 года Месяца беларускай культуры. Амбасада Аўстрыі ў Варшаве і Народнае антыкрызіснае ўпраўленне арганізуюць Месяц беларускай культуры ў Польшчы, каб падтрымаць рэпрэсаваных беларусаў творчых прафесій, якія знаходзяцца ў вымушанай эміграцыі. — Для многіх беларусаў спосабам выжыць ва ўмовах дыктатуры стала кніга, спектакль у Інтэрнэце, дакументальны фільм, анлайн-канцэрт — усё тое, што можа сказаць артыст праз сваю душу. І для нас каб тыя, хто стварае культурнае багацце народа, хутка змаглі вярнуцца ў Беларусь і тварыць для развіцця нацыянальнай культуры краіны — заявіў кіраўнік НАУ Павел Латушка падчас прэзентацыі. У плыні месяца ў Варшаве і іншых гарадах Польшчы пройдуць беларускія канцэрты, выставы, кінапаказы, тэатральныя импрезы, літаратурныя вечары, перформансы, лекцыі і майстар-класы. Адкрые Месяц беларускай культуры Міжнародная канферэнцыя «Беларуская культура ва ўмовах рэпрэсій і эміграцыі: выклік і магчымасці» з удзелам прадстаўнікоў міністэрстваў культуры еўрапейскіх краін, парламентаў і пасольстваў, міжнародных праваабарончых арганізацый, а таксама пацярпелых ад рэпрэсій беларускіх дзеячаў культуры. Прадстаўлены праект Месяца культуры атрымаў падтрымку з боку прысутных прадстаўнікоў пасольстваў краін ЕС, ЗША, Швейцарыі і іншых краін, якія выказалі гатоўнасць выступіць яго партнёрамі. НАУ запрашае партнёраў і іншыя культурныя ініцыятывы падключыцца да Месяца беларускай культуры.

Дапамагаем адзін аднаму, нягледзячы ні на што Вось ужо 1,5 гады рэжым, які ўключыў на пятую перадачу каток рэпрэсій, нічога не можа зрабіць ні з нашым жаданнем перамагчы, ні з нашай воляй, ні з нашай галоўнай зброяй — салідарнасцю. Уводзіць усе новыя антынародныя законы, спрабуючы закрыць шляхі для ўзаемадапамогі, але мы мацнейшыя, нас большасць і за намі праўда. Многія з гэтай большасці — нас, беларускага народа — цяпер, на жаль, маюць патрэбу ў дапамозе. На шчасце, шмат хто гатовы дапамагаць — як нашай агульнай справе, так і канкрэтным людзям. Беларусы дэманстравалі і тое, і другое ўжо шмат разоў. Нагадаем, дзе і як можна дапамагчы тым, хто пацярпеў і пакутуе прама цяпер за нашу свабоду і свабоду нашай Радзімы (калі вы знаходзіцеся на тэрыторыі Беларусі, рэкамендуем выкарыстоўваць VPN-падлучэнне ). Дзе дапамагаем: Digital Solidarity Каму дапамагаем: дэмакратычным сілам і праектам для грамадзянскай супольнасці Як дапамагаем: фінансава Дзе дапамагаем: фонды BySol, «Краіна для жыцця» , dissidentby.com, *Хуткая ўзаемадапамога Каму дапамагаем: пацярпелым ад рэпрэсій, у тым ліку палітвязням, і іх сем'ям Як дапамагаем: фінансава Дзе дапамагаем: iNeedHelp Каму дапамагаем: сем'ям палітвязняў і іншых пацярпелых ад рэпрэсій, якія сталі якія маюць патрэбу з-за дзеянняў рэжыму Як дапамагаем: фінансава, прадуктамі, можна нават «канцыляркай» Дзе дапамагаем: еЗдароўе Каму дапамагаем: сумленным лекарам (заадно атрымліваючы прафесійныя кансультацыі) Як дапамагаем: фінансава Дзе дапамагаем: Дыялог з народам Каму дапамагаем: калі вы самі дзейны або былы дзяржслужачы — сваім калегам Як дапамагаем: у любых неабходных формах Дзе дапамагаем: Сумленны універсітэт Каму дапамагаем: навучэнцам і выкладчыкам сваіх ВНУ Як дапамагаем: у любых неабходных формах Дзе дапамагаем: Byculture.org Каму дапамагаем: Дзеячам (і носьбітам) беларускай культуры Як дапамагаем: фінансава, лайкамі, распаўсюджваннем твораў БОНУС: Probono.by — тут сабраныя ініцыятывы, якія аказваюць юрыдычную, праваабарончую і іншую дапамогу. Валанцёрам можа стаць кожны! Politzek.me і Vkletochku.org — пішам лісты палітвязням з Беларусі і з-за мяжы. Belarusplatform.org — зручны каталог карысных ініцыятыў. Дзякуй!

Дзелімся справаздачай і анансуем дыскусію № 4 у анлайн-фармаце — На якую тэму дыскутавалі эксперты? Тэма дыскусіі № 3: "Перспектывы пабудовы партнёрскіх адносін з ЕС у кароткатэрміновай і доўгатэрміновай перспектыве". — Хто браў удзел? Уладзімір Астапенка, адказны за шматбаковую дыпламатыю ў НАУ Зміцер Міцкевіч, аналітык праекту Belarus Security Blog, журналіст тэлеканала «Белсат» Валер Карбалевіч, беларускі палітолаг і журналіст Вадзім Мажэйка, аналітык Беларускага інстытута стратэгічных даследаванняў (BISS) Алена Кудзько, дырэктар GLOBSEC Policy Institute Дзмітрый Балкунец, палітолаг і эксперт у сферы расійска-беларускіх адносін Павел Усаў, Палітычны аналітык і аглядальнік, Кіраўнік Цэнтра палітычнага аналізу і прагнозу Каміль Клысіньскі, старшы навуковы супрацоўнік Цэнтра Усходніх Даследаванняў Андрэй Вардамацкі, Беларускі сацыёлаг, Навуковы кіраўнік Беларускай Аналітычнай Майстэрні Мадэратар: Валерый Мацкевіч, Прадстаўнік КС па Ўсходнім Партнёрстве, а таксама Дарадца НАУ па палітычных пытаннях і стратэгічнаму развіццю. — Якія пытанні абмеркавалі? Погляд ЕС на беларускае пытанне амаль праз 17 месяцаў пасля пачатку пратэстаў. Трэцяй адлігі не будзе? Ці ёсць у ЕС дакладнае бачанне адносна Беларусі ў доўгатэрміновай перспектыве? Перавярнуць старонку? Ці ёсць у рэжыма Лукашэнкі патэнцыйныя магчымасці для геапалітычнага манеўру? Якая аптымальная мадэль узаемадзеяння Беларусі і ЕС з пункту гледжання нацыянальных інтарэсаў Беларусі? Поўны змест — тут ‼️ВАЖНЫ АНОНС Дыскусія № 4 па тэме «Знешняя палітыка Новай Беларусі. Ад транзітнага перыяду да ўстойлівай дэмакратыі» пройдзе 19 студзеня ў адкрытым анлайн-фармаце. Рэгістрацыя на трансляцыю. Удзельнікі дыскусіі — экс-супрацоўнікі МЗС Беларусі. Больш падрабязна аб складзе ўдзельнікаў — у наступным пасце. — Задайце экспертам пытанні ў каментарах! Мы абавязкова вывучым усе вашыя пытанні і паспрабуем адказаць на іх у рамках анлайн-дыскусіі №  4.

«Перспектывы пабудовы партнёрскіх адносін з ЕС у кароткатэрміновай і доўгатэрміновай перспектыве» у рамках серыі дыскусій «Экспертная асяроддзе» «Экспертнае асяроддзе» — серыя дыскусій з удзелам беларускіх і замежных экспертаў, аналітыкаў, аўтараў даследаванняў і спецыялістаў у сферы знешняй палітыкі, арганізаваная Народным антыкрызісным ўпраўленнем для абмеркавання геапалітычнага выбару беларускага народа. Першыя дзве дыскусіі закранулі такія тэмы: «Беларусь ва ўзаемадзеянні з еўрапейскімі субрэгіянальнымі саюзамі, групамі і праграмамі добрасуседства» і «Інтэграцыйныя працэсы ў рамках Еўразійскага саюза і СНД. Выпрацоўка новай палітыкі ў дачыненні да Расеі» У рамках трэцяй дыскусіі абмяркоўваліся наступныя пытанні: Погляд ЕЗ на беларускае пытанне праз 17 месяцаў пасля пачатку пратэстаў. Трэцяй адлігі не будзе? Ці ёсць у ЕЗ дакладнае бачанне адносна Беларусі ў доўгатэрміновай перспектыве? Перавярнуць старонку? Ці ёсць у рэжыму Лукашэнкі патэнцыйныя магчымасці для геапалітычнага манеўру? Якая аптымальная мадэль узаемадзеяння Беларусі і ЕС з пункту гледжання нацыянальных інтарэсаў Беларусі? Коратка: Да гэтага часу Рэспубліка Беларусь фармальна ўзаемадзейнічае з ЕС у рамках дагавора 1988 года, заключанага паміж СССР і Еўрапейскімі супольнасцямі. Перыяд з 1996 года — перыяд страчаных магчымасцяў для Рэспублікі Беларусь. У ЕЗ няма выразнага і жорсткага экзістэнцыйнага падыходу да пытання Беларусі, ў адваротным выпадку еўрапейскія палітыкі даўно б заявілі што Украіна і Беларусь — гэта частка еўрапейскага свету, а не частка расейскага свету. Дэмакратычным сілам надзвычай важна захаваць калянасць і прынцыповасць адзінай пазіцыі, не дапусціць дэкансалідацыі. Лагічна, тое што ў дэмакратычных краінах палітыкі арыентуюцца на той запыт, які ім прад’яўляе грамадства. Так працуе дэмакратыя. Схема размарозкі адносін не спрацуе — таму што відавочна, што Лукашэнка прайграў выбары і праблема стала не толькі ўнутрыбеларускай. Простых гарантаваных механізмаў змены аўтарытарных рэжымаў невядома, пры гэтым каб гэта было мірна і бяспечна. Узровень экспертызы ў некаторых краінах Еўрасаюза па Беларусі - вельмі нізкі. Пытанне Беларусі мае далёка не першараднае значэнне. ЕС трэба вучыцца санкцыйнаму вопыту ў Вашынгтона. Ключавой умовай для выжывання рэжыму Лукашэнкі з’яўляецца падтрымка Крамля. Таму ахвяраваць гэтай падтрымкай дзеля таго каб вярнуцца ў шматвектарнасць Менск не будзе. Геапалітычныя арыентацыі нацыі (дакладнае пазіцыянаванне сябе) — гэта адна з праяў фарміравання ідэнтычнасці. Пераход ад прарасейскай геапалітычнай арыентацыі да праеўрапейскай арыентацыі не адбываецца імгненна. Падрабязна: Погляд ЕЗ на беларускае пытанне праз 17 месяцаў пасля пачатку пратэстаў. Трэцяй адлігі не будзе? Уладзімір Астапенка, адказны ў НАУ за пытанні шматбаковай дыпламатыі: Каб зразумець будучыню трэба трэба вярнуцца ў мінулае. Я паспрабую пачаць з таго, што ў часы СССР аб еўрапейскіх супольнасцях нічога не было вядома. Гэта была тэра інкогніта. Толькі ў 1988 годзе СССР падпісаў першае базавае пагадненне аб узаемадзеянні з еўрапейскімі супольнасцямі і ўсталяваў дыпламатычныя адносіны. Савецкі істэблішмэнт у той час не зусім разумеў што гэта такое. Незалежная Беларусь сутыкнулася з пытаннем пра Еўропу ў першы ж дзень пасля з’яўлення на карце незалежных дзяржаў. Гэта было звязана з экспартам тэкстыльных вырабаў — былі квоты для СССР, а для Беларусі не было. Першае з чаго мы пачалі — заключэнне асобнага пагаднення па квотах для імпарту і экспарту тэкстыльных вырабаў для ЕС. Пасля гэтага пачаўся актыўны і плённы дыялог. ЕС быў адкрыты для любых формул ўзаемадзеяння. Сакавік 1995 года — першы і адзіны візіт Лукашэнкі ў Брусэль. Было падпісана пагадненне аб партнёрстве і супрацоўніцтве, якое пазней было дапоўнена часовым пагадненнем аб гандлі, што адкрывала новыя магчымасці для Беларусі. У той час дынаміка адносін з ЕС развівалася больш чым здавальняюча — адкрываліся перспектывы, магчымасці і ўсё гэта было завязана на стварэнні новай дагаворна-прававой базы. Пасля 1996 года было прынята рашэнне прыпыніць працэс ратыфікацыі пагаднення аб партнёрстве і супрацоўніцтве, яно ў сілу так і не ўступіла і па сутнасці Беларусь засталася адзінай краінай у Еўропе, якая не мела нармальнай дагаворна-прававой базы з ЕС. Да гэтага часу Рэспубліка Беларусь фармальна ўзаемадзейнічае з ЕС у рамках згаданага дагавора 1988 года, зняволенага яшчэ СССР. Па сутнасці развіцце адносінаў з ЕС было спынена ў 1996 годзе. Мы можам паглядзець вопыт іншых краін — Малдова, Украіна, Арменія, якія выйшлі на падпісанне пагаднення аб асацыяцыі і гандлі. Арменія знайшла асаблівы трэк развіцця адносін з ЕАЭС і ЕС. Гэтыя прыклады могуць палегчыць задачу выбудоўвання адносін з ЕС на новым этапе. Зараз жа адбываецца істотнае скарачэнне дыпламатычных адносін з ЕС, гэта рашэнне рэжыму ў нейкай ступені з’яўляецца беспрэцэдэнтным. Ніводная краіна свету не скарачае сваю дыпламатычную прысутнасць у Еўропе. Беларусь абрала шлях у нікуды. Беларускі рэжым распісаўся ў тым, што яго знешняя палітыка на заходнім напрамку правалілася цалкам. Перыяд з 1996 года — перыяд страчаных магчымасцяў для Рэспублікі Беларусь. Алена Кудзько, дырэктар GLOBSEC Policy Institute: ЕС заўсёды гатовы на якія-небудзь перамовы — гэта прынцып самога ЕС, заўсёды знайсці кансенсус. Тое, што ЕС чакае ад Беларусі - рэжым цяпер гэтага даць не можа. Гэта вызваліць палітвязняў, дазволіць вяртанне ў Беларусь тых, хто вымушана з’ехаў. З боку ЕС ісці на якія-то крокі для дыялогу цяпер не мае сэнсу, але на працягу некалькіх гадоў такія спробы могуць рабіцца. Калі да 2020 года ЕЗ быў гатовы ісці ў бок адлігі, то цяпер сітуацыя адрозніваецца кардынальна. ЭЗ бачыць, што ёсць крытычная маса беларускага грамадзтва, якая сваімі дзеяннямі паказвае, што гатовая да пераменаў. Да гэтага дадаюцца хутчэй экзістэнцыяльным перажыванні ўнутры самога ЕС — як Еўропа будзе вырашаць праблему з Беларусі і гуляе лі ЕС у прынцыпе ролю ў сусветнай палітыцы нароўні з ЗША, Кітаем, Расеяй. ЕС хоча ўплываць на сусветную палітыку, але сваімі метадамі і прынцыпамі, якія адрозніваюцца ад метадаў Расіі або ЗША. Ці ёсць у ЕЗ дакладнае бачанне адносна Беларусі ў доўгатэрміновай перспектыве? Валерый Мацкевіч, мадэратар, прадстаўнік КС па Ўсходнім партнёрстве, саветнік НАУ па палітычных пытаннях і стратэгічнаму развіццю: Ключавое пытанне ў кантэксце «экзістэнцыяльных пакут», заключаецца ў тым, ці бачыць ЕЗ Рэспубліку Беларусь часткай еўрапейскай прасторы (не абстрактна «часткай сям'і еўрапейскіх народаў», а ў палітычным сэнсе). І ці гатовы ЕС заявіць пра гэта супрацьпаставіўшы дадзеную парадыгму агрэсіўнай рыторыкі Крамля аб Беларусі як часткі «Рускага свету». Павел Усаў, Палітычны аналітык і аглядальнік, Кіраўнік Цэнтру палітычнага аналізу і прагнозу: ЕС неаднаразова правальваў стрэс-тэсты (Лівія, Сірыя, Егіпет) і яшчэ доўга будзе фармавацца як нейкая экзістэнцыяльная агульнасць. Там шмат унутраных праблем, а Беларусь заўсёды будзе другарадным пытаннем. Калі Захад наогул ідзе на дыялог з дыктатурамі: 1. Ніколі ўнутрыпалітычныя змены не былі фактарамі пачатку дыялогу, хутчэй геапалітычныя фактары. (Грузія — 2010 год, Украіна — 2014 год) Варта адзначыць, што ад выбараў да выбараў, за выключэннем 2015 года — брутальнасць падаўлення пратэстаў узрастала. Адзіная адліга ў гэтай сувязі была выкліканая эскалацыяй напружанасці ва Украіне. 2. Заўсёды быў негатыўны момант — адсутнасць выразнай і яснай пазіцыі дэмакратычнай супольнасці. Цяпер павінна быць прынцыповасць падыходаў да рэжыму Лукашэнкі. Мы не выкараняем прычыну зла. Рана ці позна яно выходзіць вонкі. Голас традыцыйнага лабізму будзе ўзмацняцца. Могуць пачацца кулуарныя перамовы. Дэмакратычным сілам Беларусі надзвычай важна захаваць калянасць і прынцыповасць адзінай пазіцыі, не дапусціць дэкансалідацыі. У ЕС не было выразнага і жорсткага экзістэнцыяльнага падыходу да пытання Беларусі — калі б быў выразны падыход, то еўрапейскія палітыкі даўно б заявілі што Украіна і Беларусь гэта частка еўрапейскага свету, а не частка рускага свету. А ў свядомасці большай часткі еўрапейскіх палітыкаў Беларусь і Украіна як мінімум — гэта буферная зона паміж Еўропай і Расеяй, а як максімум частка сферы расейскага ўплыву. Зміцер Міцкевіч, аналітык праекта Belarus Security Blog, журналіст тэлеканала «Белсат»: Ёсць фактары, якія могуць прывесці да трэцяй размарозцы адносін Беларусі і ЕС. Узровень экспертызы ў Еўропе па Беларусі - вельмі нізкі. Пытанне Беларусі мае далёка не першараднае значэнне. Ёсць краіны, якія зацікаўленыя ў тым, каб у Беларусі ўсё было добра. Але ЕС трэба рэагаваць і здаваць назад яму будзе складана, таму што цяжка будзе растлумачыць гэта электарату. Плюс — гэта сігнал тым краінам, якія думаюць, якім чынам лепш весці дыялог з ЕС. Калі б шантаж Лукашэнка спрацаваў, то гэта стварала б перадумовы для вядзення дыялогу шляхам шантажавання. І вельмі важна, што па пытаннях Беларусі ў Еўропе сталі слухаць беларусаў. Каміль Клысіньскі, старшы навуковы супрацоўнік Цэнтра Ўсходніх Даследаванняў: Экспертыза па Беларусі ў ЕС — не ўсё так дрэнна. Ёсць група краін дзе яна на досыць высокім узроўні паколькі гэта зацікаўленыя краіны. У агульных рысах — разуменне беларускага пытання паляпшаецца. Важна адзначыць, што два апошнія пакеты санкцый маюць спасылкі на першыя санкцыйныя пакеты г. зн. правы чалавека застаюцца ў позве. Але ЕС трэба вучыцца санкцыйнага вопыту ў Вашынгтона. Важны факт: санкцыі працуюць і будуць працаваць далей. Нават прапаганда прагаворваецца аб тым, што санкцыі працуюць. Але чакаць імгненнага эфекту ад іх не даводзіцца. Дзмітрый Балкунец, палітолаг і эксперт у сферы расійска-беларускіх адносін: Глабальна для Расіі той факт, што Беларусь трапляе пад санкцыйнае ціск, не выклікае праблем, бо Беларусь становіцца больш залежнай ад Расеі. Куба пад дзеяннем санкцый знаходзілася дзясяткі гадоў, што вяло да збяднення народа, а лабістаў у Еўропе ў Лукашэнкі дастаткова. Найбольш эфектыўным рашэннем падчас міграцыйнага крызісу быў момант, калі Польшча заявіла аб магчымасці перакрыцця транзітных маршрутаў. Перавярнуць старонку? Ці ёсць у рэжыму Лукашэнкі патэнцыйныя магчымасці для геапалітычнага манеўру? Валер Карбалевіч, беларускі палітолаг і журналіст: Адрозненне сённяшняй сітуацыі ад папярэдніх перыядаў у тым, што ўнутры Беларусі выліўся наймацнейшы ўнутрыпалітычны крызіс, які выплюхнуўся вонкі і стаў рэгіянальным крызісам. Ключавой умовай для выжывання рэжыму Лукашэнкі з’яўляецца падтрымка Крамля, таму ахвяраваць гэтай падтрымкай дзеля таго, каб вярнуцца да шматвектарнай замежнай палітыкі, Менск не будзе. Асабліва з улікам абвастрэння канфлікту Расеі з Захадам. Адзіным хаўруснікам Расеі ў гэтым канфлікце засталася Беларусь. Яна выкарыстоўваецца як інструмент для троллінга Захаду. Прызнанне Крыма, пагрозы размяшчэння ядзернай зброі на тэрыторыі Беларусі — гэта плата Маскве за падтрымку. Лукашэнка фактычна адмовіўся ад ідэі правядзення ідэі датэрміновых прэзідэнцкіх выбараў. Адбылося гэта таму, што Расея перастала ціснуць на яго. У Расеі цяпер цыкл абвастрэння адносін з Захадам і ў гэтым праекце Лукашэнка для Расіі неабходны элемент. Пры гэтым Лукашэнка лічыць, што ўсе еўрапейскія палітыкі «слабакі» і не здольныя з ім змагацца на роўных. Якая аптымальная мадэль узаемадзеяння Беларусі і ЕС з пункту гледжання нацыянальных інтарэсаў Беларусі? Андрэй Вардамацкі, Беларускі сацыёлаг, навуковы кіраўнік Беларускай аналітычнай майстэрні: Матывацыя пратэстоўцаў у 2020 годзе не насіла геапалітычны характар, што пацвярджаецца эмпірычнымі метадамі. Базавай характарыстыкай геапалітычных арыентацый беларусаў з’яўляецца іх флуктуацыйны характар. Такі характар сведчыць аб працэсе фарміравання ідэнтычнасці. Геапалітычныя арыентацыі (дакладнае пазіцыянаванне) — гэта адно з праяў фарміравання ідэнтычнасці. У краінах з больш моцнай ідэнтычнасцю такія ўздымы і падзенні не фіксуюцца. Крэдыт у памеры 1,5 млрд даляраў, які быў выдадзены Расеяй у 2020 годзе, немалая частка грамадства ўспрыняла як дапамогу краіне, а зусім не як падтрымку рэжыму Лукашэнкі. Пераход ад прарасейскай геапалітычнай арыентацыі да праеўрапейскай арыентацыі не адбываецца імгненна, праходзячы досыць доўгі час праз фазу нявызначанасці. Пераломны момант быў у траўні 2004 года — прыняцце новых чальцоў у склад ЕЗ. Рэакцыя на гэта падзея заключалася ў тым, што адбылася переконфигурация беларускага медыйнага поля. Формула ўзаемадзеяння з Расійскай Федэрацыяй: супрацоўніцтва — ТАК, ўваходжанне — НЕ. Важна адзначыць неэканамічны характар прычыннасці і матывацыі прарасейскай геапалітычнай арыентацыі. У адрозненне ад гэтага праеўрапейская арыентацыя часткі беларускага грамадства грунтуецца на эканамічных прычынах.

Кіраўнік НАУ Павел Латушка — пра крывадушнасць кіраўніцтва Yara ў пытанні спынення закупкі калійных угнаенняў у «Беларуськалія» з 1 красавіка — Спекуляцыі Yara на «абароне правоў працоўных» усё гэта час служылі ёй прыкрыццём для працягу фінансавых адносін з рэжымам Лукашэнкі. Кіраўніцтва Yara ўпарта ігнаруе той факт, што санкцыі ўводзяцца менавіта па прычыне абуральных парушэнняў правоў чалавека ў Беларусі, у тым ліку правоў працоўных. — Амаль паўтары сотні звольненых, каля тысячы сутак арышту сумарна, некалькі дзясяткаў крымінальных і адміністрацыйных спраў, спісы «нядобранадзейных» супрацоўнікаў, заўважаных у пратэстах і нелаяльнасці да рэжыму. Пра якую абарону правоў рабочых кажа спадар Свейн Торы Хользетер? — НАУ заўсёды займала прынцыповую пазіцыю ў дачыненні да Yara. Кожны дэпутат нарвежскага парламента, міністр замежных спраў, міністр гандлю Нарвегіі і кіраўніцтва Yara неаднаразова атрымлівалі ад нас звароты аб прыярытэтнасці абароны правоў чалавека ў Беларусі перад фінансавымі інтарэсамі. Тым не менш, бізнес-адносіны Yara і рэжыму Лукашэнкі працягваліся нягледзячы ні на што. — Шкада, што толькі усталяваны санкцыямі ЗША дэдлайн для завяршэння адносін з БКК, стаў для Yara адзінай і вымушанай падставай для адмовы ад супрацоўніцтва з рэжымам. — Yara даказала сваю беспрынцыповасць, мы не будуем ілюзій наконт прыстойнасці гэтай кампаніі. Але яе кіраўніцтва павінна разумець, што для нас барацьба з рэжымам і яго кампаньёнамі — cправа прынцыпу. Мы будзем напагатове і абавязкова будзем адсочваць выпадкі выкарыстання схем па доглядзе ад санкцый у мэтах процідзеяння ім.

Больш за 100 прафесійных дыпламатаў звольненыя па палітычных прычынах з сістэмы МЗС Беларусі з жніўня 2020 года Навошта МЗС Беларусі, калі ў яе няма знешняй палітыкі? Макей — найзыркі прадстаўнік рэпрэсіўнай машыны дыктатара. На нашых вачах разбурана знешнепалітычнае ведамства Беларусі. Чаму Макей павінен панесьці крымінальную адказнасць?

На захоўванне ў Музей Вольнай Беларусі перадаецца лот дабрачыннага каляднага аўкцыёна Беларускай Рады культуры — карціна Вольгі Якубоўскай «На Каляды…». Галоўныя персанажы твораў Вольгі Якубоўскай — вядомыя ўсім бел-чырвона-белыя коцікі, у якіх таленавітая мастачка ўвасабляе вобраз беларусаў. Серыя карцін Вольгі - яскравы прыклад пратэстнага мастацтва, з дапамогай якога аўтарка, пачынаючы з лета 2020 года, фіксуе і адлюстроўвае кожную важную з’яву і знакамітых герояў беларускіх падзей. Пераможца дабрачыннага аўкцыёну, што набыў карціну — беларускі праграміст Іван, які жыве ў Грузіі. Гэта ўжо не першы яго ўдзел ў арганізаваных Беларускай Радай культуры дабрачынных аукцыёнах, сродкі ад якіх накіроўваюцца на падтрымку рэпрэсаваных дзеячаў беларускай культуры. Народнае антыкрызіснае ўпраўленне выказвае шчырую падзяку Вольге Якубоўскай, Івану i Беларускай Радзе культуры за падтрымку праекта па стварэнні Музея Вольнай Беларусі. Мы працягваем збiраць прапановы і інфармацыю аб прадметах музейнага значэння, звязаных з беларускімі пратэстамі, праз чат-бот @NAUsupport. Усе дадзеныя аб уладальніках прадметаў, перададзеных у музей, пры іх жаданні, застануцца ананімнымі. Разам мы захаваем нашу гісторыю! Карціна Вольгі Якубоўскай «На Каляды…»

«Дастаткова, здавалася б, малаважнага эканамічнага трыгера, каб народ зноў выйшаў на вуліцы з палітычнымі патрабаваннямі». Юрыст НАУ Арцём Праскаловіч — пра пратэсты ў Казахстане і планы беларускай дыктатуры Аб чым варта задумацца дыктатару і яго атачэнню на фоне падзей у Казахстане? Пра тое, што трук з імітацыяй дэмакратыі і Усебеларускім народным сходам не пройдзе. Людзей не падмануць, фармальна змяніўшы пасаду. Беларускі народ не пакахае Лукашэнку, калі ён будзе называцца па-іншаму. Новая Канстытуцыя, якую дыктатар выносіць на «рэферэндум» — гэта ніякае не выкананне патрабаванняў беларусаў. На якія думкі падзеі ў Казахстане напіхваюць беларускае большасць, якое хоча пераменаў? Развал сістэмы непазбежны: у цяперашняй канфігурацыі або пры з Лукашэнкам на чале УНС і падкантрольным прэзідэнтам. Але ці хочам мы сядзець і чакаць, пакуль яно само разваліцца? Вядома, не. Таму мы перашкодзім планам грамадзяніна Лукашэнкі спраўдзіцца на ранняй стадыі. Мы прыйдзем на «рэферэндум» і выкажам сваю нязгоду. Гэта будзе наш вотум недаверу Лукашэнку і яго сістэме. Мы зробім бюлетэні несапраўднымі з дапамогай крыжыкаў ва ўсіх прапанаваных варыянтах адказаў. Мы, беларусы, хочам новых выбараў, хочам самі вызначаць будучыню сваёй краіны — і адказваць за яго. 🌐 Сайт адзінай стратэгіі дэмакратычных сіл Платформа «Голас» да «рэферэндуму» Telegram Viber *калі апытанне па рэферэндуму ў боце не запускаецца, увядзіце каманду / рэферэндум

Сумесная заява офіса Святланы Ціханоўскай, Каардынацыйнай рады і Народнага антыкрызіснага ўпраўлення аб недапушчальнасці накіравання беларускіх вайскоўцаў у аперацыі за мяжой Падзеі ў Казахстане з’яўляюцца унутраным палітычным канфліктам. Няма фактаў, якія пацвярджаюць, што крызіс выкліканы знешняй агрэсіяй або звязаны з вонкавымі тэрарыстычнымі пагрозамі. Вулічны пратэст — гэта адзін з нешматлікіх даступных пры аўтарытарных рэжымах спосабаў выразы грамадзянскай волі. Мы разумеем імкненне супрацьстаяць дыктатуры і паважаем права казахстанцаў вызначаць лёс сваёй краіны. Дагавор аб калектыўнай бяспецы ствараўся для адлюстравання знешняй агрэсіі, а не да вырашэння ўнутраных палітычных праблем краін-удзельніц. Адпраўка войскаў, а таксама аказанне любой іншай ваеннай дапамогі дзеючаму ўраду Казахстана стварае небяспечны прэцэдэнт замежнага ўзброенага ўмяшання ва ўнутраныя палітычныя канфлікты. У сувязі з гэтым мы заяўляем: увод войскаў можа на многія гады ўскладніць сяброўскія адносіны паміж беларускім і казахскім народамі. Ваеннае ўмяшанне ва ўнутраны канфлікт у Казахстане супярэчыць нацыянальным інтарэсам Беларусі, можа прывесці да значных людскіх і матэрыяльных страт і шкоды міжнароднай рэпутацыі нашай краіны. Мы не прымаем прымяненне беларускіх войскаў для вырашэння палітычных канфліктаў як у Беларусі, так і за межамі краіны. Іх задача — абарона суверэнітэту і забеспячэнне бяспекі Беларусі. Мы не прымаем прыняцця падобных рашэнняў ад імя чалавека, пазбаўленага легітымнасці па выніках выбараў 2020 года, які сілай захапіў і ўтрымлівае ўладу ў Беларусі. Мы выказваем упэўненасць, што бягучы крызіс можа быць вырашана народам Казахстана самастойна праз шырокі ўнутраны дыялог і дэмакратычныя працэдуры. Замежнае ваеннае ўмяшанне ва ўнутраны палітычны канфлікт будзе мець негатыўныя наступствы як для суверэнітэту Казахстана, так і для бяспекі ўсяго рэгіёну.