Павел Паўлавіч Латушка: намеснік кіраўніцы Аб'яднанага Пераходнага Кабінета Беларусі, кіраўнік Народнага антыкрызіснага ўпраўлення, пасол
Пра тэзісы, якія перыядычна з'яўляюцца, што не трэба «дражніць» Лукашэнку
Для мяне гэта дзіўныя і проста непрымальныя заявы. Давайце ўспомнім жнівень 2020 года і падумаем, ці сапраўды мы павінны пакінуць Лукашэнку ў спакоі?
Колькі людзей былі затрыманыя проста за тое, што выйшлі на вуліцу пасля выбараў? З тых часоў рэпрэсіі ў Беларусі дасягнулі проста небывалых маштабаў.
Збіццё, катаванні, самае бесчалавечнае абыходжанне з боку сілавікоў. Вы толькі ўдумайцеся: у цэнтры Еўропы людзей за выхад на вуліцу пасля сфальсіфікаваных выбараў прымушалі прабягаць міма шарэнгі сілавікоў з дубінкамі, якія, як па канвееры, іх білі.
Беларусаў прымушалі стаяць на каленях гадзінамі, ляжаць са звязанымі за спіной рукамі на зямлі тварам уніз і гадзінамі знаходзіцца ў стрэсавых позах. На просьбу аб вадзе, леках, схадзіць у прыбіральню, сілавікі рэагавалі яшчэ большай жорсткасцю і ўжывалі сілу.
Людзей пазначалі маркерамі, якія азначалі, наколькі жорстка іх збівалі. Для карнікаў гэта быў індыкатар таго, што чалавек яшчэ не «апрацаваны».
Пры затрыманні людзей клалі адзін на аднаго, прымушалі таптацца па нацыянальных сімвалах, здзекаваліся з тых, хто гаворыць па-беларуску.
Ізалятар на Акрэсціна — сапраўдны лагер катаванняў. 30-40 чалавек змяшчалі ў камеры без вентыляцыі, разлічаныя на 6-7 чалавек. І гэта падчас эпідэміі каранавіруса. Ім не давалі ежу і дазвалялася толькі адна бутэлька вады на суткі. У гэты час у суседніх камерах былі чутныя крыкі ад катаванняў над такімі ж затрыманымі.
Як усё гэта можна апісаць? Рэжым пад правадырствам Лукашэнкі здзейсніў сапраўднае злачынства супраць чалавечнасці — катаванні. Такое зверскае стаўленне да народа не можа быць забыта. І гэта хіба спынілася? І адказ мы ведаем — не.
Ці варта забываць тыя катаванні, жахі, смерці? Ці варта пераварочваць старонку? Выкрасліць гэта з гісторыі беларускага народа?