Пошук па сайце

Павел Паўлавіч Латушка: намеснік кіраўніцы Аб'яднанага Пераходнага Кабінета Беларусі, кіраўнік Народнага антыкрызіснага ўпраўлення, пасол Ужо некалькі месяцаў запар у літоўска-беларускай інфапрасторы абмяркоўваецца тэма літвінізму. Дайшло нават да таго, што асобныя літоўскія палітыкі сталі казаць, што літвінізм — гэта ідэалогія, якой прытрымліваюцца беларускія эмігранты і нібыта гэта з’яўляецца пагрозай для суверэнітэту Літвы, спробай перапісаць літоўскую гісторыю і ледзь не перадумовай да з’яўлення тэрытарыяльных прэтэнзій з боку беларусаў. Гучыць сур’езна, асабліва на фоне наяўнасці дыскусіі ўнутры літоўскіх уладаў наконт магчымасці ўраўноўвання абмежаванняў для беларусаў і расійцаў. Праблема ў тым, што літвінізм у гэтым сэнсе можа выкарыстоўвацца як адзін з аргументаў на карысць неабходнасці прыняцця падобнага рашэння. Але ж ці сапраўды існуе такая рэч, як «пагроза літвінізму»? І ці ў тым кірунку ідзе дыскуссія вакол яе, калі карані праблемы шукаюцца ў глыбінях гісторыі? Альбо ж гэтая праблема мае штучнае паходжанне з вельмі канкрэтнай мэтай — стварыць штучны канфлікт паміж літоўцамі і беларусамі, пасварыць народы, разбурыць салідарнасць і перанакіраваць літоўскае грамадскае меркаванне ад падтрымкі беларусаў у бок насцярожанасці і нават варожасці. Варта памятаць, што Літва — адзін з найбліжэйшых і найбольш актыўных нашых саюзнікаў, краіна, што прыняла ў сябе не толькі Святлану Ціханоўскую, але дзесяткі тысяч беларусаў, вымушаных з’ехаць з Радзімы як праз масавыя рэпрэсіі і пераслед, так і па сацыяльна-эканамічных прычынах, бо Беларусь пад уладай Лукашэнкі імкліва стагнуе ва ўсіх сферах жыцця  і людзі банальна не бачаць для сябе ніякіх жыццёвых перспектыў. Разам з тым Літва — гэта і адзін з галоўных драйвераў пашырэння ціску на дыктатарскі рэжым Лукашэнкі, які, як вядома, з’яўляецца найбліжэйшым саюзнікам Расіі і суагрэсарам у вайне супраць Украіны. У той час, як беларускі народ у большасці сваёй знаходзіцца на іншым баку, не падтрымлівае вайну і прагне да свабоды і дэмакратыі. Адсюль пытанне — ці будзе Расія зацікаўлена ў такой салідарнасці Літвы з беларусамі, у такім пазітыўным стаўленні літоўцаў да беларусаў, якое мела месца і да падзеяў 2020 года, але пасля іх праявілася найбольш актыўна і моцна. Альбо ж наадварот, Расія будзе імкнуцца разбурыць гэтую салідарнасць і пасварыць два сяброўскіх народа — беларусаў і літоўцаў? Асабліва падчас ганебнай вайны супраць Украіны, якую распачала Расія пры актыўнай падтрымцы і саўдзеле рэжыму Лукашэнкі, і ў якой Расія як мінімум імкнецца перацягнуць беларусаў на свой бок і як максімум ўцягнуць іх у гэтую вайну ў якасці гарматнага мяса. Тым больш мы мелі магчымасць назіраць, як з пачаткам вайны распальваўся канфлікт паміж беларусамі і ўкраінцамі, і наўрадці мы з вамі не разумеем, каму падобныя канфлікты ў такіх умовах карысныя і ў чыіх інтарэсах яны распальваюцца.Мне падаецца, што адказ тут відавочны. Як відавочным з’яўляецца і адказ на пытанне, што рабіць з раптоўна ўзнікшай «праблемай літвінізму», з’яўленне якой дзіўным чынам супадае па часе з расійскай агрэсіяй у Еўропе. Адказ такі — нельга дазволіць нас падзяліць. Нельга дазволіць агрэсару разбурыць салідарнасць паміж народамі, супраць якіх накіраваная як ягоная агрэсія, так і імперская палітыка Расіі ў прынцыпе. Але каб гэтаму супрацьстаяць, трэба разумець, як працуе штучнае стварэнне такіх канфліктаў, як у выпадку з літвінізмам. Унутры любога грамадства і сярод грамадстваў розных краін заўсёды існуюць, у большых ці меншых памерах, пэўныя невырашаныя да канца праблемы, непаразуменні альбо супярэчнасці, часам амаль забытыя, а часам і даволі вострыя, якія цягнуцца шмат год. Расійская федэрацыя — вядомы гулец на полі выкарыстання такіх непаразуменняў і супярэчнасцяў як базісу для таго, каб актыўна распальваць іх у сваіх мэтах, выкарыстоўваючы ўвесь гібрыдны арсенал свайго ўплыву на суседнія краіны: ананімныя каналы, фабрыкі ботаў і троляў, лабісты і іншыя агенты ўплыву ўнутры гэтых краін. За прыкладам далёка хадзіць не трэба. Украіна. Ствараючы палітычную платформу для Януковіча ў 2004 годзе расійскія палітэхнолагі, сярод якіх Ігар Шувалаў, Марат Гельман, Цімафей Сергееў, Глеб Паўлоўскі і іншыя стварылі найбруднейшую у новай гісторыі палітычную кампанію, стварыўшы такзваную «Мапу трох сартоў Украіны». Задачаю той кампаніі было распаліць нянавісць паміж рознымі рэгіёнамі Ўкраіны, выкарыстоўваючы іх натуральныя культурныя адрозненні. Сам жа наратыў, альбо як яшчэ называюць такія прапагандысцкія ўкіды — сваратыў, быў наступнага зместу: нібыта ва Украіне людзі падзеленыя на сорты: першы, другі і трэці. Адначасова з гэтым укідваўся сваратыў пра тое, што праціўнікі пра-расійскага Януковіча і прыхільнікі Юшчэнкі, як і ў цэлым прыхільнікі незалежнасці і пра-заходняга шляху Украіны — нацысты і фашысты. Гэта таксама прыдумалі расійскія паліттэхнолагі Януковіча і Партыі рэгіёнаў, каб дыскрэдытаваць апанентаў. Актыўна распаўсюджваліся ўлёткі і іншыя агітацыйныя матэрыялы, у тым ліку білборды, з мапай Украіны, тэрытарыяльна падзеленай на «тры сорта украінцаў»: Захад — першы сорт, Цэнтр — другі сорт і Ўсход — трэці. Адначасова распальвалася гістэрыя пра ўкраінскі «нацызм» і пагрозу грамадзянскай вайны і генацыду. Вы хочаце быць «трэцім сортам»? — такое пытанне ставілі перад жыхарамі ўсходу Украіны расійскія паліттэхнолагі. Канчатковай мэтаю было знішчыць еднасць краіны і стварыць нагоду для анексіі ўсходніх і паўднёвых рэгіёнаў. Уплыў, які мела гэтая кампанія, сёння цяжка не заўважыць: наяўнасць калабрантаў у акупаваных рэгіёнах, міжнароднае вызнанне «праблемы» расійскамоўных украінцаў і крывавая вайна, якая з боку Расіі была абгрунтавана гэтай праблемай. Вось так, праз паліттэхналогіі і ІПСА, Расіяй былі вызначаны вобласці Украіны для будучага захопу і закладзена база пад усе адпаведныя наступныя дзеянні. Па сутнасці з той кампаніі Януковіча 2004 года і растуць ногі ўсіх тых фэйкаў і сваратываў, якія пазней былі выкарыстаныя Расіяй для прасоўвання свайго кандыдата ў прэзідэнты Украіны, для супрацьдзеяння еўрапейскаму выбару для Украіны, для распальвання сепаратызму, а пасля — для расійская агрэсіі супраць Украіны, якая пачалася ў 2014 годзе з акупацыі Крыму і Данбасу, а ў 2022 годзе перерасла ў татальную вайну на вынішчэнне украінцаў. Ну а зараз, калі мы ўжо разабраліся і разумеем, як працуюць такія паліттэхналогіі, давайце вернемся да «праблемы літвінізму». Яшчэ з 90-х паміж Літвой і Беларуссю існававала дыскусія наконт таго, каму належыць гістарычная спадчына ВКЛ. Але пры гэтым і Літва, і Беларусь заўсёды вызнавалі натуральная права адзін аднога трактаваць гісторыю з улікам сваіх нацыянальных інтарэсаў. У самой жа наяўнасці дыскусіі нічога дзіўнага ды праблемнага і няма, і не было б зараз, бо рознасць у трактоўцы гісторыі існуе ў любой краіне. І калі краіны безумоўна паважаюць сувернітэт адзін аднога, падобныя рэчы ніколі не прыводзіць да жорсткіх канфліктаў, тым больш войнаў. Але тут зноў у гульню ўступае Расія. І з дапамогаю медыйных інтрументаў штучна стварае ілюзію, нібыта беларусы лічаць сучасную Літву «следствам фальсіфікацыі гісторыі» і нават маюць тэрытарыяльныя прэтензіі да Літвы, абгрунтаваныя гісторыяй ВКЛ. Якая ў гэтага задача? Гэтая кампанія накіравана супраць палітычна актыўных беларусаў, з мэтай стварыць для іх невыносныя ўмовы існавання ў краіне, куды яны былі вымушаны перамясціцца пасля пераследу прарасійскім рэжымам Лукашэнкі. Стварыць праблемы для беларусаў у вымушанай эміграцыі, каб яны не маглі аб'ядноўвацца, дапамагаць грашыма беларусам-дабраахвотнікам ва Украіне і тысячам палітзняволеных у Беларусі. І каб беларусам было складана захоўваць і трансляваць сваю нацыянальную ідэнтычнасць. Калі Расія здолее штучна зрабіць з беларусаў «пагрозу» у Літве, здолее разбурыць салідарнасць і справакаваць нешта зваротнае, агрэсіўнае — палітычна актыўныя, свядомыя беларусы будуць вымушаныя пакінуць Літву і раз’ехацца па іншым краінам, атамізавацца. І тады яны ў меньшай ступені будуць здольнымі аб'яднаць свае высілкі. Канчатковая мэта Расіі — штучна разбурыць натуральныя добрасуседскія зносіны паміж Беларуссю і Літвой. А ў выглядзе Літвы — разбурыць сувязі Беларусі з Еўропай, каб пазбавіцца гэтай перашкоды на шляху да канчатковай акупацыі нашай краіны. Што ж з гэтым рабіць? Нам, беларусам — не ўключацца ў канфлікты вакол гісторыі ВКЛ. Літва мае сваё суверэннае права трактаваць сваю гісторыю як хоча, таксама як і мы, беларусы — сваю. Нам неабходна захаваць павагу адзін да аднога і трымацца гэтага. Прынамсі нас аб'ядноўвае любоў да гэтай гісторыі — агульнай гісторыі ў любым выпадку. І мы павінны памятаць, хто б хацеў знішчыць гэтую гістарычную памяць. Гэта патрэбна толькі адной Расіі. Таксама мы павінны памятаць, што калі размова ідзе пра падзел Беларусі на «прарасійскія Магілёў, Гомель і Віцебск» і «прапольскія Гродна і Брэст», гэта таксама на руку Расіі. Але ж насамрэч не існуе аніякіх прарасійскіх рэгіёнаў, як і прапольскіх. Ёсць адзіная, непадзельная Беларусь, наш агульны дом, за права ўласнаці над якім — то-бок за наш суверэнітэт — мы, беларусы, і змагаемся. І мы мусім супрацьстаяць усім варожым сілам і іх памагатым, якія раздробліваюць і знішчаюць нашу краіну. Паважаныя літоўцы. Памятайце, што існуе толькі адна краіна, якая не паважае ваш сувернітэт, не вызнае вашую незалежнасць і мае да вас тэрытарыяльныя прэтэнзіі. І гэта — не Беларусь. Гэта краіна, якая зараз вядзе жахлівую вайну супраць Украіны. Нашая сумесная задача зараз — не дазволіць нас заблытаць і паслабіць нашую еднасць у супраціве агульнай для нас пагрозе — Расіі. Нам, палітыкам — важна думаць наперад. І разумець, што існуе рэальная пагроза павялічэння небяспекі межаў. Бо калі Беларусь знікне — памежнай тэрыторыяй для Літвы стане Расія, а не Беларусь. І гэтая пагроза сыходзіць ад Расіі і рэжыма Лукашэнкі, які паставіў Беларусь на мяжу страты незалежнасці. Лічу, што і гісторыкам абедзьвух краін ня трэба дзяліць нашую агульную гістарычную спадчыну. Нам трэба проста паважаць натуральнае права нашых народаў на яе. «Праблема літвінізму» — штучная і карані яе ляжаць не ў гісторыі ВКЛ, а ў сучаснай гісторыі. Давайце памятаць, як і кім распальваліся канфлікты ў Малдове, Грузіі, Украіне. А зараз — у Літве і Беларусі. І менавіта гэта з'яўляецца сёння найбольш небяспечнай часткай нашай рэальнасці. Давайце разам супрацьстаяць гэтаму. Спецыялісты па медыя, даследчыкі прапаганды і паліттэхналогій, аналітыкі, журналісты-расследавальнікі — наш сумесны удзел у гэтым супрацьстаянні расійскім сваратывам зараз вельмі патрэбны. Упэўнены, што разам мы ў стане разбурыць іх і данесці праўду беларускаму і літоўскаму народам. Бо праўда — адзін з галоўных і самых моцных інструментаў для ўмацавання салідарнасці нашых народаў у пераадоленні агульнага гістарычнага выкліку, які зноў кідае нам агрэсіўная імперыя.

Павел Паўлавіч Латушка: намеснік кіраўніцы Аб'яднанага Пераходнага Кабінета Беларусі, кіраўнік Народнага антыкрызіснага ўпраўлення, пасол Чыноўнікі Лукашэнкі працягваюць дамагацца скасавання заходніх санкцый у дачыненні да рэжыму. Выпрабаваўшы розныя варыянты лабіравання зняцця санкцый, у гэты раз вырашылі выкарыстаць гуманітарную сферу — гаворка ідзе пра медыцыну. Важна адзначыць, што на продаж Беларусі медыцынскіх прэпаратаў ні ЕС, ні ЗША ніякіх санкцый не ўводзілі.  Наадварот, у рашэннях аб прыняцці абмежаванняў адзначаецца, што забарона не распаўсюджваюцца на медыцынскія вырабы і лекі. Паводле статыстычных дадзеных Еўрастата, Беларусь за апошнія 8 гадоў штогод павялічвае закупкі еўрапейскай фармацэўтычнай прадукцыі. Гэты факт абвяргае заявы нелегітымных уладаў аб немагчымасці закупкі неабходных медпрэпаратаў і не можа сведчыць аб адсутнасці гэтых прэпаратаў. Таму напрошваецца выснова, што гэта штучна нагнятаемая сітуацыя для насельніцтва Беларусі, мэтай якой з'яўляецца зняцце санкцыйных абмежаванняў з фінансавага і авіяцыйнага сектароў, а таксама — транспартнай лагістыкі. Беларусы сталі закладнікамі ў пабудаваным рэжымам Лукашэнкі лагеры, дзе акрамя бясплатнай працы, маральных і фізічных зневажанняў над імі яшчэ будуць ставіць «медыцынскія эксперыменты» па выжывальнасці. У відэа Павел Латушка прывёў канкрэтныя прыклады маніпуляцый і хлусні прадстаўнікоў рэжыму Лукашэнкі пра гэты штучна створаны дэфіцыт лекаў, а таксама адзначыў, якія мэты пераследуюцца рэжымам.

Юрыст НАУ Арцём Праскаловіч у эфіры канала «Malanka Media» Спрошчаны парадак атрымання расійскага грамадзянства для беларусаў — абсалютна не падарунак. Выснову можна зрабіць і па тых краінах, якія Расія хоча ахапіць такой ініцыятывай — Беларусь, Малдова, Казахстан — разлічваючы павялічваць свой уплыў на тэрыторыю гэтых дзяржаў. Хоць, як сведчыць статыстыка, ахвотных з Беларусі набыць грамадзянства Расіі становіцца менш. Сёння атрымаць расійскае грамадзянства — значыць папоўніць шэрагі узброеных сіл Расійскай Федэрацыі. У сеціве ўжо з'яўляецца інфармацыя пра тое, што практычна адначасова з уступленнем у грамадзянства людзям уручаюць павестку на фронт, на вайну з Украінай. Таксама важна адзначыць, што ў Расіі існуе крымінальная адказнасць за дыскрэдытацыю узброеных сіл, іншыя меры адказнасці і абавязкі, якія ўскладаюцца на грамадзян Расійскай Федэрацыі. Беларусы, маючы расійскае грамадзянства, знаходзячыся ў любой кропцы свету, будуць таксама ахоплены гэтымі абавязкамі і магчымай адказнасцю. Адно неасцярожнае слова — і чалавек аказваецца ў вышуку. Трапляючы на тэрыторыю шэрагу дружалюбных Расійскай Федэрацыі краін, ён рызыкуе быць дэпартаваным у Расію для крымінальнага пераследу і адбыцця пакарання. Ніякай эканамічнай, палітычнай ці якой-небудзь іншай карысці ад набыцця расійскага грамадзянства не відаць. Наяўнасць расійскага грамадзянства можа стаць, хутчэй, праблемай, чым якім-небудзь прывілеем.

Павел Паўлавіч Латушка: намеснік кіраўніцы Аб'яднанага Пераходнага Кабінета Беларусі, кіраўнік Народнага антыкрызіснага ўпраўлення, пасол За дапамогу Лукашэнку ў абыходзе санкцый можна будзе трапіць у турму Еўрапейскі савет і Еўрапейскі парламент 12 снежня дасягнулі палітычнага пагаднення аб крымінальнай адказнасці за парушэнне санкцый ЕС. Чакаецца хуткае зацвярджэнне дадзенай дырэктывы дзяржавамі-членамі ЕС. Гэтая дырэктыва гарантуе, што тыя, хто парушае або абыходзіць санкцыі ЕС, будуць прыцягнутыя да адказнасці. Дадзены акт прадугледжвае, што дзяржавы-члены павінны будуць кваліфікаваць пэўныя дзеянні як крымінальныя злачынствы. Да іх адносяцца: дапамога асобам, на якіх распаўсюджваюцца абмежавальныя меры ЕС, у абыход забароны на паездкі; гандаль таварамі, якія знаходзяцца пад санкцыямі, і вядзенне здзелак з дзяржавамі або арганізацыямі, на якія распаўсюджваюцца абмежавальныя захады ЕС; прадастаўленне фінансавых паслуг або ажыццяўленне фінансавай дзейнасці, якая забароненая або абмежаваная; утойванне валодання сродкамі або эканамічнымі рэсурсамі фізічнай, юрыдычнай асобай або органам, які знаходзіцца пад санкцыямі ЕС. Саўдзел і падбухторванне да гэтых злачынстваў таксама будуць карацца як злачынства. Гандаль ваеннымі матэрыяламі будзе ўяўляць сабой крымінальнае злачынства — і калі ажыццяўлялася наўмысна, і калі мела месца ў выніку халатнасці. Усе дзяржавы-члены ЕС павінны будуць забяспечыць, каб парушэнне санкцый ЕС каралася эфектыўнымі, прапарцыйнымі і стрымліваючымі крымінальнымі пакараннямі, аж да турэмнага зняволення ад аднаго года да пяці гадоў. Акрамя турэмнага зняволення, парушальнікам абмежавальных мер ЕС могуць пагражаць штрафы. Юрыдычным асобам, якія парушаюць абмежавальныя меры, прыйдзецца сутыкнуцца з санкцыямі, якія ўключаюць забарону на ажыццяўленне прадпрымальніцкай дзейнасці і водгук дазволаў на вядзенне эканамічнай дзейнасці. Гэтыя нормы будуць прыняты ў форме дырэктывы, якая прадугледжвае далейшую абавязковую імплементацыю ў нацыянальныя прававыя сістэмы краін-членаў ЕС. Дзяржавы-члены ЕС абавязаны ў названы тэрмін прыняць меры, накіраваныя на дасягненне вызначаных у дырэктыве мэтаў. Усё гэта азначае, што дзяржавы-члены ЕС актывізуюць свае намаганні для забеспячэння выканання ўведзеных санкцый і прыняцця мер па замарожванні і канфіскацыі даходаў, атрыманых у выніку парушэння санкцый. Народнае антыкрызіснае ўпраўленне і Аб'яднаны Пераходны Кабінет пастаянна заклікаюць і абгрунтоўваюць неабходнасць узмацнення кантролю за выкананнем санкцыйных абмежаванняў. І мы рады, што нашы партнёры чуюць голас беларускіх дэмакратычных сіл і робяць канкрэтныя дзеянні.

Павел Паўлавіч Латушка: намеснік кіраўніцы Аб'яднанага Пераходнага Кабінета Беларусі, кіраўнік Народнага антыкрызіснага ўпраўлення, пасол Карпянкоў супраць Лукашэнкі? Карпянкоў, можа быць, новы Прыгожын? Нядаўна стала вядома, што баевікі сумнавядомай ПВК «Вагнер» ужо служаць у так званых унутраных войсках Рэспублікі Беларусь. Расійскі прапагандыст Канстанцін Прыдыбайла апублікаваў пост з фота сімволікі баевікоў і заявіў, што вагнераўцы ўвайшлі ў склад групы спецназа «Тарнада». «У Беларусі "вагнера" ўступілі ў шэрагі спецназа ўнутраных войскаў», — напісаў у сябе на старонцы прапагандыст так званага расійскага СМІ Russia Today. Тады ж з'явіліся фота з вайсковай часткі 3310 у Мінску, на якіх побач з чырвона-зялёным сцягам і сцягам спецназа МУС развіваецца сцяг ПВК «Вагнер». Стваральнік вышэйзгаданага падраздзялення «Тарнада» — Мікалай Карпянкоў. Гэты персанаж добра вядомы беларусам. Усе памятаюць, як яшчэ ў жніўні 2020 года ён з азвярэннем біў шкло адной з мінскіх кавярняў і гэта быў, бадай, адзіны выпадак вандалізму падчас мірных пратэстаў беларусаў у 2020 годзе. Карпянкоў параўноўваў сябе і сваіх калегаў з паўшымі анёламі і наўпрост заклікаў забіваць і калечыць пратэстоўцаў, выкарыстоўваючы траўматычную зброю: «Альбо пакалечыць, альбо знявечыць, альбо забіць. Ужываць зброю прама ў лоб, прама ў твар, прама туды, пасля чаго ён ужо ніколі не вернецца ў той стан, у якім ён знаходзіўся. Ну, адкачаюць, дык адкачаюць. Не будзе ў яго паловы галаўнога мозгу — туды яму і дарога». Гэта цытата. І ўжо 3 кастрычніка 2022 года ў эфіры тэлеканала СТБ ён заявіў, што дэмакратычна настроеныя беларусы — гэта «рэальна шалёныя сабакі, якія заслугоўваюць толькі аднаго — смерці». У сакавіку 2023 года Карпянкоў асабліва выразна сфармуляваў ідэнтычнасць унутраных войскаў МУС: «Мы — нашчадкі войскаў НКУС і вельмі гэтым ганарымся». Карпянкоў паказушна спрабуе выставіць сябе прыхільнікам Лукашэнкі, але тут мы расчаруем таго, хто лічыць Карпянкова сваім падначаленым. Галоўны ідэал дзяржаўнага дзеяча для яго — не Лукашэнка, зусім не, а Пуцін. І «радзіма», якую ўвесь час успамінае так званы генерал, гэта не Беларусь, а Расія. Карпянкоў — даўні прыхільнік ідэй так званага «рускага свету». Яшчэ ў бытнасць кіраўніцтва Карпянкова ў ГУБАЗіК у моду ўвайшло размяшчэнне ва ўсіх кабінетах гэтага падраздзялення МУС расійскіх трыкалораў. У сярэдзіне сакавіка мінулага года ўжо намеснік міністра ўнутраных спраў і камандуючы ўнутранымі войскамі МУС Карпянкоў казаў, што расійскае войска — спадкаемца савецкага войска: «Рускае войска — яно непераможнае. Гэта мы саюзнікі, і наша армія разам з расійскай — яна непераможная». Улетку 2023 года адзін з каналаў, блізкіх да МУС Беларусі, апублікаваў фота наведвання Мікалаем Карпянковым лагера ПВК «Вагнер» побач з вёскай Цэль пад Асіповічамі. Фота, верагодна, былі зробленыя 20 ліпеня. Карпянкоў распавядаў тады, што сустракаўся ў Беларусі ў першыя дні пасля мяцежа з Яўгенам Прыгожыным: «Вызначыліся па нашым узаемадзеянні, былі дадзены кантакты, па гэтых кантактах мы сустрэліся тут і з другой, і трэцяй, і з чацвёртай асобай у ПВК «Вагнера». «Але ўзаемадзеянне нават не ў тым плане, каб проста праводзіць заняткі... Трэба праводзіць заняткі такім чынам, каб гэта было ўжо аднамомантна і баявым зладжваннем. Каб з першых хвілін, як толькі мы пачалі праводзіць нашы вучэнні, мы ўжо маглі назаўтра разам уступіць у бой плячом да пляча», — патлумачыў працу Карпянкоў і назваў вагнераўцаў «героямі». У тым жа інтэрв'ю Карпянкоў прызнаўся, што ў яго ёсць закрытая сувязь з кіраўніцтвам ПВК «Вагнер», тобок арганізацыяй, цесна звязанай з галоўным разведвальным упраўленнем Міністэрства абароны Расійскай Федэрацыі і ФСБ Расіі. У праграме падрыхтоўкі спецназаўцаў Карпянкова заняткі з інструктарамі ПВК «Вагнер»: падгонка рыштунку, агнявая і медыцынская падрыхтоўка, тактыка малых груп. Баевікі ПВК павінны былі перадаць нават досвед прымянення артылерыі. Таксама, па словах Карпянкова, баявыя групы ствараліся як сумесныя, тобок з удзелам вагнераўцаў. «У цэлым, я думаю, што праца будзе цікавая, вельмі прадуктыўная. Ну і вынікі мы ўсё потым ўбачым», — распавёў у інтэрв'ю тэлеканалу СТБ ананімны інструктар ПВК «Вагнер». Дык што ж мы павінны ўбачыць? Што задумаў Карпянкоў і яго сябры з «Вагнера»? З кім яны на самой справе сабраліся ўступіць заўтра ў бой? А можа яны хочуць паўтарыць «подзвіг» Прыгожына? Ужо зараз па загаду Карпянкова для ўзмацнення спецназа сталі ствараць новыя падраздзяленні з удзелам вагнерацаў па 70 чалавек і больш у Гродне, Брэсце, Астраўцы, Гомелі, іншых гарадах. Гэта значыць па ўсёй Беларусі. Здаецца, Лукашэнка хацеў размясціць вагнерацаў у адным месцы ў лагеры пад Асіповічамі? Цяпер жа дзякуючы Карпенкову, яны разсяроджаныя па ўсёй рэспубліцы, і, атрымліваецца, што за імі таксама цяпер будзе вельмі складана ўсачыць тым жа спецслужбам Лукашэнкі. У новым атрадзе спецназа «Смерч» цяпер 300 чалавек «асноўных» і 150 «запасных». Дзейнічае таксама падраздзяленне «Рысь» для працы па памежжы, у якім «200-300 чалавек», а таксама атрад «Гонар». Усяго агулам у новых падраздзяленнях — 1500 сілавікоў. А гэта ўжо цэлы полк. Яшчэ трохі і будзе дывізія. І ўсе гэтыя людзі знаходзяцца пад непасрэдным камандаваннем Карпянкова. Ужо ў пачатку мая гэтага года Карпянкоў заявіў, што створана яшчэ тры баявыя атрады — «Шторм» у Брэсце, «Тайфун» у Гродне і «Буран» у Гомелі. І калі для паходу на Маскву хапіла два дзясяткі тысяч вагнераўцаў, то для паходу на Мінск хопіць і дзвюх тысяч. Магчыма? Акрамя атрадаў спецназа Карпянкоў па ўсёй краіне актыўна стварае і так званыя дзіцячыя ваенна-патрыятычныя клубы, цяпер іх ужо больш за 18. Там падлеткам інтэнсіўна прамываюць мазгі ў духу ўсё той жа ідэалогіі «рускага свету». Карпянкоў таксама выступіў арганізатарам «Злёту ваенна-патрыятычных клубаў Беларусі і Расіі», які прайшоў нядаўна і на якім засвяціліся аднадумцы Карпянкова па ідэалогіі рускага свету — Азаронак, Гігін, Лушч і іншыя. Вакол Карпянкова склалася цэлая група прапагандыстаў, якія падтрымліваюць яго. Карпянкова пастаянна піярыць ужо практычна яго асабісты «ваенкор» Рыгор Азаронак. Які, дарэчы, здымаўся ў кліпе, прысвечаным ПВК «Вагнер», ездзіць на акупаваныя тэрыторыі Украіны, а цяпер вядзе перадачу ў адыёзнага расійскага прапагандыста Салаўёва. Фактычна ў адкрытую атрымлівае расійскія грошы. Не складана здагадацца, чые інтарэсы ён адстойвае. У маі гэтага года разам з Карпянковым учорашніх прызыўнікоў вайсковай часці 3214 віншавалі ганаровыя госці, усё тыя ж русафілы: Вадзім Гігін, Аляксандр Шпакоўскі, Рыгор Азаронак. Таксама Карпянкоў мае кантакты з Рускай праваслаўнай царквой і прадстаўнікамі расійскай прапаганды. Той жа Канстанцін Прыдыбайла называў так званага генерала «лагодным патрыётам». Але ж важна разумець, што імперыя Прыгожына, якога зусім нядаўна называлі «самым перспектыўным палітыкам Расіі» — тая самая ПВК «Вагнер» — гэта не толькі вайсковая структура, але і цэлая сетка ботафермаў, прапагандыстаў і паліттэхнолагаў, якія за лічаныя месяцы стварылі з былога крымінальніка і кухара Пуціна папулярнага ў Расіі палітыка. Гэтыя паліттэхнолагі і дарадцы зараз дапамагаюць Мікалаю Карпенкову выбудоўваць вобраз перспектыўнага прарасійскага палітыка, а цяпер ужо і са сваёй невялікай арміяй. Яго напускная набожнасць і паказная адданасць рэжыму хаваюць пад сваім покрывам сквапнага, хітрага, выкрутлівага і славалюбівага чалавека. Амбіцыйны Карпянкоў выдатна памятае неаднаразовыя прыніжэнні, атрыманыя асабіста ад Лукашэнкі, яшчэ калі ён быў па сутнасці яго дзеншчыком, працуючы ў службе бяспекі дыктатара. Сфармаваны комплекс непаўнавартасці, прага рэваншу і разуменне свайго «гістарычнага шанцу» робяць з Карпянкова, бадай, адзінага дзейснага і патэнцыйнага кандыдата ў атачэнні Лукашэнкі, здольнага пры ўдалых абставінах, а, можа быць, па сыгнале з Крамля, здзейсніць учынак, які нэйтралізуе дыктатара, нэйтралізуе Лукашэнку. Лукашэнка ж, выкарыстоўваючы сілавыя структуры, а ў першую чаргу ГУБАЗіК для падаўлення мірнага пратэсту беларусаў, метадычна знішчаў і працягвае знішчаць усе нацыянальна- і дэмакратычна арыентаваныя сілы ўнутры краіны. Сам дыктатар цалкам падтрымлівае дзейнасць Карпянкова па знішчэнні любога іншадумства, разлічваючы на яго поўную лаяльнасць і адданасць. Па сутнасці Лукашэнка сам жа і выгадаваў самую сапраўдную армію галаварэзаў, якая гатовая будзе выканаць любы загад, але, магчыма, не заўсёды яго, а ўжо з-за межаў Беларусі. Што будзе рабіць Лукашэнка, калі новы Прыгожын — той жа Карпянкоў — рушыць св сваімі баевікамі да яго рэзідэнцыі? Пытанне застаецца адкрытым. Якую ж будучыню малюе беларусам Карпянкоў? Яшчэ ў 2020 годзе ён прапаноўваў ствараць канцэнтрацыйныя лагеры для беларусаў: «Лагер для асабліва востракапытных такі, для адсялення. І паставіць калючы дрот па перыметры. Два памяшканні зрабіць: топка — паверх, кармілі — паверх, каб працавалі», — такім малюе сваё бачанне будучыні Беларусі генерал-губернатар Паўночна-Заходняга краю Расіі з імем Мікалай Карпянкоў. Варта заўважыць, што ПВК «Вагнер» на чале са сваім кішэнным бізнэсмэнам стварыў Крэмль, ён жа па сутнасці кантралюе баевікоў да цяперашняга часу. Таму зразумела, што галоўным бенефіцыярам узвышэння новага Прыгожына ў Беларусі — Карпянкова — таксама з'яўляецца Крэмль. Падобна на тое, што Лукашэнка задавальняе, што Беларусь стане Паўночна-Заходнім краем. А каб даўжэй пабыць ва ўладзе, ён проста паслухмяна выконвае ўсё, што неабходна Крамлю. Усё вышэйсказанае дае падставы зрабіць некаторыя высновы: Лукашэнка разумее, што ў яго паслугах Крэмль ужо вельмі хутка, магчыма, перастане мець патрэбу. А вось у паслугах Карпянкова патрэба можа паўстаць ужо вельмі хутка… І тады напрошваецца наступнае пытанне: Лукашэнка баіцца Карпянкова?

Павел Паўлавіч Латушка: намеснік кіраўніцы Аб'яднанага Пераходнага Кабінета Беларусі, кіраўнік Народнага антыкрызіснага ўпраўлення, пасол Самая багатая сям'я з Беларусі — сям'я Лукашэнкі, Лукашэнкі і сыноў — цяпер вырашыла падзяліць дзяржаўны бюджэт Беларусі, бюджэт Лукашэнкі. Дэфіцыт бюджэту, які звярсталі прадстаўнікі вертыкалі Лукашэнкі, складзе амаль 5 мільярдаў рублёў. Гэтая сітуацыя паказвае, што грошай рэжыму не хапае. Але не хапае на што? Можа быць на патрэбы беларусаў? Зусім не. На адукацыю, то бок унёсак у будучыню Беларусі, плануюць выдаткаваць толькі 1,9 млрд рублёў, у той час як на абарону — 3,6 мільярдаў. За апошнія тры гады гэты артыкул выдаткаў бюджэту вырас у 2,4 разы. Адразу задаешся пытаннем: Лукашэнка сабраўся ваяваць? На ўжо праблемную ахову здароўя, якая відавочна пакутуе ад недафінансавання, выдаткуюць толькі 2,5 мільярда, у той час як на так званую праваахоўную дзейнасць і бяспеку пойдзе амаль у два разы больш — 4,7 мільярдаў. Відавочна, што нават больш чым знешніх пагроз, узурпатар баіцца ўласнага народа. На сацыяльную палітыку рэжым вылучае 2,8 мільярдаў, а на агульнадзяржаўную дзейнасць — аж 21,8 мільярдаў рублёў. Такім чынам, можна зрабіць выснову, што ад сацыяльнай дзяржавы ў Беларусі не засталося і следу. Рэжым Лукашэнкі замест яе ўжо выбудаваў паліцэйскую дзяржаву. І ўсе гэтыя капрызы Лукашэнкі будуць аплочваць падаткаплацельшчыкі — грамадзяне Беларусі, а заўтра — могуць заплаціць яшчэ больш, бо Лукашэнка залез у пазыкі. На выплату даўгоў толькі ў бюджэце на 2024 год прадугледжана 5,3 мільярдаў рублёў. Дэфіцыт бюджэту на 2024 год, як, зрэшты, і на 2023 год — адлюстроўвае крызісныя з'явы ў эканоміцы, пагаршэнне паказчыкаў дзейнасці суб'ектаў гаспадарання, неэфектыўнасць падатковай сістэмы і г.д. А ў цэлым, гэта заканамерны вынік праўлення дыктатара. Такая сітуацыя складваецца тады, калі ўлады не кіруюцца інтарэсамі грамадства. Яна змагла скласціся толькі таму, што гэтую ўладу грамадства не выбірала, адпаведна, і дзеля людзей рэжым працаваць не будзе.

Намеснік кіраўніцы Аб’яднанага Пераходнага Кабінета Беларусі, кіраўнік Народнага антыкрызіснага ўпраўлення Павел Латушка па запрашэнні польскага боку правёў сустрэчу з новай Маршалак Сената Польшчы Малгажатай Кідава-Блоньскай. Па ініцыятыве прадстаўніка АПК у склад беларускай дэлегацыі былі ўключаны актывіст аб’яднання беларускіх палітвязняў «Да Волі» Алег Кулеша, дырэктарка Музея Вольнай Беларусі Наталля Задзяркоўская, блогер Арцём Шапараў, вольны спартовец-дэсідэнт, чэмпіён свету па самба Сцяпан Папоў, актор трупы «Вольныя Купалаўцы» Ігар Сігаў. Павел Латушка адзначыў важнасць і ключавую ролю Польшчы ў выпрацоўцы агульнай палітыкі Еўрапейскага саюза ў адносінах да рэжыму Лукашэнкі, а таксама ў пытаннях падтрымкі беларускага грамадства і дэмакратычных сілаў Беларусі. Падчас сустрэчы кіраўнік НАУ надаў асаблівую ўвагу важнасці прыцягнення да адказнасці Лукашэнкі і павелічэння санкцыйнага ціску на рэжым, праінфармаваў аб ужо праведзенай сустрэчы з новым Міністрам юстыцыі Польшчы Адамам Боднарам і аб планах далейшых сустрэч у Мінюсце Польшчы. Прадстаўнікамі беларускага боку была адзначана салідарнасць з польскай этнічнай меншасцю ў Беларусі і Анджэем Пачобутам, які з’яўляецца палітзняволеным рэжыма Лукашэнкі. Падчас сустрэчы прадстаўнікі беларускай грамадзянскай супольнасці: праінфармавалі пра сітуацыю з палітычнымі зняволеннямі ў Беларусі і важнасць трымаць пытанне вызвалення вязняў на міжнародным парадку дня; падкрэслілі важнасць выдачы віз для наведвання краін Еўрапейскага саюза для тых палітзняволеных, якія выходзяць на волю, а таксама для іншых грамадзян Беларусі; адзначылі важнасць падтрымкі свабодных беларускіх спартсменаў і магчымага патранажу ў адносінах да тых спартсменаў, якія патрабуюць адпаведнай арганізацыйна-фінансавай падтрымкі для працягнення сваёй спартовай кар’еры; закранулі тэму падтрымкі вольных медыяў; звярнулі ўвагу на патрэбу стварэння тэатральнай пляцоўкі для прадстаўнікоў беларускага тэатральнага мастацтва ў Варшаве. Маршалак Сената падкрэсліла важнасць падтрымкі свабодных беларускіх спартсменаў, а таксама недапушчэння ў дачыненні да іх падвоеных санкцый, калі з аднаго боку рэжым не дазваляе свабодным спартсменам прадстаўляць Беларусь на міжнародных спаборніцтвах, а з іншага — міжнародныя спартовыя арганізацыі не ствараюць магчымасцяў для іх удзелу у міжнародных спаборнцітвах. Малгажата Кідава-Блоньска падкрэсліла гатоўнасць падтрымкі ва ўстанаўленні кантактаў па гэтым пытанні з новым міністрам спорта Польшчы. Асобна была абмеркавана тэматыка падтрымкі беларускай культуры за мяжой. Сярод іншага закраналася пытанне стварэння тэатральнай пляцоўкі для «Вольных Купалаўцаў», а таксама для іншых беларускіх тэатральных калектываў, якія дзейнічаюць у Польшчы. Маршалак Сената выказала падтрымку стварэння такой пляцоўкі ў Польшчы з мэтай захавання беларускай культуры і рэлакацыі ў будучым у новую дэмакратычную Беларусь. Выказана просьба садзейнічасць ў сустрэчы прадстаўнікоў АПК з новым міністрам культуры Польшчы. Павел Латушка падняў праблему легалізацыі беларусаў у Польшчы і звярнуўся з просьбай аказаць садзейнічанне ва ўстанаўленні кантактаў АПК з новым кіраўніцтвам Міністэрства ўнутраных спраў Польшчы. Падчас сустрэчы Маршалак Сената адзначыла важнасць падтрымкі беларускага грамадства, дэмакратычных сілаў Беларусі ў гэты складаны для Беларусі час; падкрэсліла, што парламент Польшчы стаіць на баку беларускіх дэмакратычных сілаў. Кіраўніца Сената пагадзілася з пазіцыяй пра немагчымасць разглядаць прызначаную электаральную падзею ў сённяшняй Беларусі ў якасці выбараў, а таксама выказала гатоўнасць ва ўзаемадзенні з членамі новага ўрада Польшчы абмеркаваць праблемы, якія былі паднятыя прадстаўнікамі беларускай грамадскасці. Гэта першая сустрэча прадстаўніка АПК і прадстаўнікоў беларускай грамадзянскай супольнасці з новым вышэйшым кіраўніцтвам Польшчы. Дасягнута дамоўленасць аб правядзенні рэгулярных сустрэч для абмеркавання і вырашэння праблемы беларускай дыяспары ў Польшчы.

Учора, 21 снежня 2023 года, Сейм Латвіі прыняў заяву, якая асуджае свядомы, незаконны і сістэматычны вываз дзяцей з Украіны ў Расію і Беларусь. Гэтая заява дэманструе пазіцыю Рыгі ў пытанні незаконных дзеянняў Лукашэнкі і ягоных памагатых у незаконным перамяшчэнні, індактрынацыі і перавыхаванні ўкраінскіх дзяцей. На пасяджэнні 21 снежня 2023 года Сейм Латвіі, «з акцэнтам на тое, што незаконны, прымусовы вываз Расіяй і Беларуссю ўкраінскіх дзяцей у Расію і Беларусь у парушэнне міжнароднага гуманітарнага права з'яўляецца злачынствам вайны і генацыду, накіраваным на знішчэнне ўкраінскай нацыянальнай ідэнтычнасці, рашуча асуджае незаконнае, гвалтоўнае перамяшчэнне Расіяй і Беларуссю ўкраінскіх дзяцей у Расію і Беларусь». Разам з тым Сейм Латвіі падтрымлівае расследаванне, пачатае Міжнародным крымінальным судом з мэтай выяўлення і судовага пераследу асоб, якія ўчынілі ваенныя злачынствы супраць чалавечнасці на тэрыторыі Украіны. Камандай НАУ былі перададзеныя матэрыялы аб дачыненні рэжыму Лукашэнкі да незаконнага вывазу ўкраінскіх дзяцей у адрас афіцыйных уладаў еўрапейскіх краін, у тым ліку і Латвіі. Камандай НАУ былі падрыхтаваныя матэрыялы пра дачыненне рэжыму Лукашэнкі да ваеннага злачынства ў выглядзе незаконнага перамяшчэння ўкраінскіх дзяцей з часова акупаваных тэрыторый Украіны ў Беларусь. На базе сабраных матэрыялаў камандай НАУ была падрыхтавана камунікацыя з дзвюх частак паводле артыкула 15 Рымскага статута «Аб незаконнай дэпартацыі або перамяшчэнні ўкраінскіх дзяцей з акупаваных Расіяй тэрыторый у Беларусь», якую 27 чэрвеня і 7 лістапада 2023 года Народнае антыкрызіснае ўпраўленне перадало ў Міжнародны крымінальны суд. Дадзеная камунікацыя ўяўляе сабой збор доказаў і прававы аналіз незаконнага перамяшчэння ўкраінскіх дзяцей з акупаваных Расіяй тэрыторый у Беларусь у перыяд з верасня 2022 года па май 2023 года. НАУ працягне працу па зборы доказаў здзяйснення рэжымам Лукашэнкі ваеннага злачынства па незаконным перамяшчэнні ўкраінскіх дзяцей.

Павел Паўлавіч Латушка: намеснік кіраўніцы Аб'яднанага Пераходнага Кабінета Беларусі, кіраўнік Народнага антыкрызіснага ўпраўлення, пасол У беларускіх турмах палітычных зняволеных не толькі катуюць. Паміж катаваннямі і змяшчэннем у карцар фактычна рабская праца зняволеных выкарыстоўваецца на шматлікіх прадпрыемствах на базе калоній і турмаў. Дэпартамент выканання пакаранняў рэжыму Лукашэнкі выкарыстоўвае працу зняволеных амаль у 30 папраўчых калоніях па ўсёй краіне для вырабу велізарнага асартыменту тавараў, сярод іх: дрэваапрацоўка, мэбля з дрэва і метала, запчасткі для заводаў, вырабы з метала, ваенная форма, скрыні для боепрыпасаў і іншыя вырабы для ваенна-прамысловага комплексу і многае іншае. Свае тавары яны прапануюць для экспарту, прадаюць у інтэрнэт-крамах, у крамах і на старонках у сацыяльных сетках. Таксама да рэалізацыі турэмнай прадукцыі прыцягнутыя шматлікія дылеры і пасярэднікі з ліку як дзяржаўных прадпрыемстваў, так і прыватных кампаній. Даходы ад т. зв. беларускага турэмна-прамысловага канвеера велізарныя, бо рабская праца зняволеных з'яўляецца практычна бясплатнай для рэжыму. І гэтыя даходы паступаюць для фінансавання як утрымання ўлады Лукашэнкі, так і для фінансавання ажыццяўлення саміх рэпрэсій. Пры гэтым турэмная эканоміка максімальна закрытая: сайт Дэпартамента выканання пакаранняў не абнаўляецца з 2020 года. І закрылі гэтую інфармацыю па асабістым распараджэнні Лукашэнкі. Знешнеэканамічная дзейнасць Дэпартамента таксама цяпер старанна хаваецца. У 2019 годзе ДВП паведамляў аб супрацоўніцтве з кампаніямі з больш чым 20 краін свету. У апошнія часы для рэалізацыі прадукцыі, вырабленай вязнямі ў калоніях, прыцягваюцца шматлікія пасярэднікі. Тавар перамаркіроўваюць і хаваюць паходжанне. І ўжо немагчыма вызначыць, што стол, стул, шафа або клюшка зробленыя зняволенымі. Санкцыі павінны быць уведзеныя магутным пакетам на ўсе групы тавараў, аналагі якіх вырабляюць зняволеныя на прадпрыемствах Дэпартамента выканання пакаранняў. А гэта больш за тысячу найменаванняў тавараў, якія ўваходзяць у дзясятак таварных груп. І гэта будзе пакараннем за парушэнні правоў чалавека, за незаконнае асуджэнне па палітычных матывах і ўтрыманне ў няволі тысяч невінаватых беларусаў. І менавіта гэта стане асновай для патрабавання аб вызваленні ўсіх палітвязняў.

Юрась Губарэвіч: Адказны па пытаннях рэгіянальнага развіцця Адказны ў НАУ за рэгіянальнае развіццё Юрый Губарэвіч у эфіры канала «Белсат News». Кадравы рэзерв — праграма падрыхтоўкі адміністратараў на розныя пасады ў сістэме дзяржаўнага кіравання. І гэта не толькі пра цэнтральны апарат, розныя міністэрствы і ведамствы, але і рэгіянальнае кіраванне. Таму што калі ў Беларусі адбудуцца змены, будуць патрэбныя новыя людзі, якія не запятнаныя ў тых злачынствах, якія зараз робіць рэжым Лукашэнкі: якія не звальнялі падначаленых за палітычныя погляды, не арганізоўвалі фальсіфікацыю на выбарах. Але ў некаторых сферах будзе патрэбная татальная замена. І гэтых людзей неабходна будзе аднекуль браць і, пажадана, каб гэтыя людзі былі падрыхтаванымі, каб яны разумелі, як працуе дзяржаўная сістэма, як прымаюцца рашэнні, як кіраваць калектывамі. Выбудавана цэлая сістэма падрыхтоўкі. Але перадусім важна знайсці ініцыятыўных людзей, якія бачаць сябе ў гэтай сістэме, якія хацелі б прыйсці на дзяржаўныя пасады, быць часткай пераменаў, ажыццяўляць дзяржаўную палітыку. Новую і дэмакратычную палітыку. Кадравы рэзерв дапамагае Беларусі і беларусам. Гэта ўнёсак у будучыню і магчымасць для дэмакратычных сіл Беларусі прыйсці да перамен у краіне падрыхтаванымі.

179 спартсменаў Лукашэнкі афіляваныя з вайсковымі або сілавымі структурамі Прадстаўніцтвам Аб'яднанага Пераходнага Кабінета па пытаннях транзіту ўлады і камандай НАУ ў адрас міжнародных партнёраў, у тым ліку ў МЗС Францыі і МЗС Германіі перададзены спіс 179 спартсменаў рэжыму Лукашэнкі, якія з'яўляюцца вайскоўцамі Узброеных сіл альбо супрацоўнікамі МУС. У ходзе праведзенай у Парыжы сустрэчы намесніка кіраўніцы Аб'яднанага Пераходнага Кабінета Паўла Латушкі і прадстаўнікоў каманды НАУ з Паслом па спорце МЗС Францыі Самюэлем Дзюкракетам адбылося абмеркаванне падыходаў па правядзенні верыфікацыі заяўленых рэжымам Лукашэнкі спартсменаў для патэнцыйнага ўдзелу ў Алімпійскіх гульнях, якія адбудуцца ў Парыжы ў 2024 годзе. Прадстаўнік Францыі адзначыў гатоўнасць цалкам прытрымлівацца дзеючых крытэрыяў Міжнароднага алімпійскага камітэта, згодна з якімі сярод іншага не дапускаецца магчымасць удзелу ў Алімпійскіх гульнях спартсменаў, афіляваных з сілавымі або ваеннымі структурамі Беларусі. Сярод спартоўцаў, заяўленых рэжымам для ўдзелу ў Алімпійскіх гульнях у Парыжы, значацца Ванэса Каладзінская (вольная барацьба) і Анастасія Шкурдай (плаванне). Каманда Народнага антыкрызіснага ўпраўлення праінфармавала Міжнародны алімпійскі камітэт, UWW (Аб'яднаны свет барацьбы — профільная Міжнародная федэрацыя грэка-рымскай барацьбы, вольнай барацьбы і жаночай барацьбы) і краіну правядзення Алімпійскіх гульняў-2024 аб афіляванасці Ванэсы Каладзінскай з МУС рэжыму Лукашэнкі. Адпаведныя дакументы для праверкі факту аб афіляванасці былі накіраваны НАУ таксама ў адрас МАК у дачыненні да Анастасіі Шкурдай — плыўчыхі, якая падчас удзелу ў папярэдніх Алімпійскіх гульнях была афіляваная з Узброенымі сіламі. 19 снежня Лукашэнка падпісаў «указ» аб прысуджэнні прэміі «Беларускі спартыўны Алімп», якую сярод іншых атрымала і В. Каладзінская. Ва «ўказе» адзначаецца прыналежнасць спартсменкі да Міністэрства ўнутраных спраў рэжыму Лукашэнкі. Апублікаваны «ўказ» Лукашэнкі пацвярджае дадзеныя каманды НАУ ў дачыненні да Ванэсы Каладзінскай. На нашу думку, у адпаведнасці з прынятымі крытэрыямі допуску спартсменаў з беларускім пашпартам удзел у Алімпійскіх гульнях В. Каладзінскай, а таксама іншых спартсменаў, афіляваных з сілавымі або ваеннымі органамі, немагчыма. Удзел у Алімпійскіх гульнях у Парыжы ў 2024 годзе змогуць прыняць індывідуальныя спартсмены з беларускім пашпартам, якія адпавядаюць крытэрам МАК. Не маюць права быць заяўленымі ці ўдзельнічаць у спаборніцтвах спартсмены, якія актыўна падтрымліваюць вайну, афіляваныя з сілавымі або ваеннымі органамі. Таксама на гульні ў Парыжы не атрымаюць запрашэнне чыноўнікі і члены ўрада. Каманда НАУ працягне працоўнае ўзаемадзеянне з МЗС Францыі па пытаннях верыфікацыі спартсменаў у дачыненні да магчымасці ўдзелу ў Алімпійскіх гульнях у Парыжы.

18 снежня 2023 года Рада Еўрапейскага саюза зацвердзіла 12-ы пакет санкцый супраць Расіі. Сярод асоб, якія патрапілі пад санкцыі, 12 чыноўнікаў і ваенных рэжыму Лукашэнкі, 10 з якіх разам з адпаведным абгрунтаваннем былі прапанаваныя камандай НАУ для ўнясення ў санкцыйныйныя спісы. Сярод унесеных у санкцыйныя спісы: першы намеснік старшыні Дзяржаўнага вайскова-прамысловага камітэта Алег Мішчанка; намеснік дзяржаўнага сакратара Рады бяспекі Аляксандр Рахманаў; першы намеснік дзяржаўнага сакратара Рады бяспекі Павел Муравейка; начальнік Дэпартамента міжнароднага вайсковага супрацоўніцтва Мінабароны Валерый Равенка; старшыня Камітэта дзяржаўнага кантролю Васіль Герасімаў; намеснік начальніка Генеральнага штаба Узброеных сіл Беларусі Сяргей Лагадзюк; намеснік старшыні Дзяржаўнага вайскова-прамысловага камітэта Беларусі Вячаслаў Расалай. Поўны спіс асоб, у дачыненні да якіх былі ўведзены санкцыі, размешчаны па спасылцы. Народнае антыкрызіснае ўпраўленне вітае ўвядзенне персанальных абмежавальных захадаў, аднак адзначае важнасць гарманізацыі эканамічных санкцый у адносінах да рэжыму Лукашэнкі і Расіі. Каманда НАУ працягне працу як па прыцягненні вінаватых да адказнасці, так і па пытаннях пашырэння санкцый у адносінах да рэжыму Лукашэнкі.